k
→Geschiedkundige betrouwbaarheid
| (14 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
Regel 1:
De [[Bijbel]] is '''betrouwbaar''', het is de meest betrouwbare bron
Dat de Bijbel betrouwbaar is wordt niet door iedereen aangenomen. Sommigen menen dat de Bijbel geschiedkundige en natuurkundige fouten bevat.
== Betrouwbaarheid van de overlevering ==
De Bijbel is een oud boek.
We hebben de oorspronkelijke handschriften van de Bijbel niet meer, alleen kopieën. De kopiëen zijn zeer zorgvuldig zijn met de hand geschreven.
Regel 29:
== Geschiedkundige betrouwbaarheid ==
Ons kennen van de Oudheid is altijd ten dele, fragmentarisch. Historici en archeologen hebben dikwijls te maken met tegenstellingen of leemten. In
Dat in de bijbel soms plaatsen en gebeurtenissen genoemd worden, die we niet uit opgravingen of overblijfselen uit de oudheid kennen, is geen uniek probleem. Duitse archeologen vonden bij voorbeeld de resten van een slagveld, maar de slag is onbekend uit de geschreven bronnen. Omgekeerd, uit overgeleverde teksten weten we dat Julius Caesar de Belgen heeft onderworpen, maar er is geen archeologisch bewijs voor.
Regel 48:
Wie de archeologie boven de Schrift stelt en tegelijkertijd aan de Schrift wil vasthouden, zal het literaire karakter van een bijbelverhaal kunnen benadrukken: het is niet echt gebeurd, maar het gaat om de boodschap. Het verhaal van de val van Jericho is dan een beschrijving van een eerstelingenoffer. Het eerste stad die de Israelieten innamen was voor God.
De juiste houding is: ondanks het gemis van buitenbijbelse bronnen en archeologisch materiaal vasthouden aan de geschiedkundige juistheid van het bijbelverhaal.
=== Belangrijk ===
Het is belangrijk om vast te houden aan de geschiedkundige betrouwbaarheid van de Schrift. Immers, de heilsfeiten hebben zich voltrokken in tijd, plaats en stof op aarde, in feiten en gebeurtenissen, in natuur èn geschiedenis.
Een theoloog zei: "Het maakt voor mij niet uit of Jona nu wel of niet in een vis gezeten heeft. Ik zie het hele verhaal als een klucht over God en Jona die achter elkaar aanrennen. Het eindigt heel genadig: een complete stad wordt gered."<ref>Alain Verheij in een interview dat geplaatst is in ''Dichterbij'', maart 2018, nummer 1. ''Dichterbij'' is de nieuwsbrief van het Nederlands Bijbelgenootschap. </ref> Dit "maakt mij niet uit" is hier te betreuren. De Heer Jezus wees de gebeurtenis als een historische aan, toen hij zei. <blockquote>''Mt 12:39 Hij antwoordde echter en zei tot hen: Een boos en overspelig geslacht verlangt een teken, en het zal geen teken worden gegeven dan het teken van de profeet Jona. Mt 12:40 Want zoals Jona drie dagen en drie nachten in de buik van het zeemonster was, zo zal de Zoon des mensen drie dagen en drie nachten in het hart van de aarde zijn. (TELOS)''</blockquote>Het teken van Jona zou geen teken zijn als hij niet in de buik van het zeemonster gezeten zou hebben.
=== Het Nieuwe Testament ===
Regel 73 ⟶ 78:
Hieronder volgen andere voorbeelden van buitenbijbelse vondsten die de Schrift bevestigen.
==== Hethieten ====
Het Oude Testament verwijst meermaals naar de Hethieten. Volgens 2 Koningen 7: 6 bijvoorbeeld meenden de Syriërs dat Israël legers van de Hethieten en de Egyptenaren had ingehuurd. Toen er nog geen buitenbijbelse aanwijzingen voor het bestaan van de Hethieten waren, beweerden sommige geleerden dat de Hettieten een fictie waren. De Ierse zendeling William Wright daarentegen nam God op Zijn Woord en besloot onderzoek te doen. Hij vond inscripties die erop wezen dat de Hethieten ooit een machtig rijk in die regio hadden gevormd.<ref>Elizabeth Mitchell, [https://answersingenesis.org/reviews/movies/movie-review-patterns-of-evidence-exodus/ Movie Review: ''Patterns of Evidence: The Exodus'']. AnswersInGenesis.org, 17 jan, 2015. </ref>
==== Bileam ====
De waarzegger [[Bileam]], die op aanwijzing van de Moabitische koning Balak het volk Israël moest vervloeken, werd door sommige wetenschappers voor een verzonnen figuur gehouden, totdat in 1967 een inscriptie - bekend geworden als de Deir Alla-inscriptie - werd ontdekt die zijn bestaan bevestigde.
==== Nineve ====
De Bijbel spreekt over een stad genaamd [[Nineve]]. [[Jona]] werd er heen gezonden om tot haar te prediken opdat zij zich zou bekeren. Het was een zondige stad. Nineve werd in een oorlog verwoest en bleef duizenden jaren onder het zand verborgen. Het werd in de vorige eeuw ontdekt. Archeologen vonden geschriften die over dingen verhalen die nog niet in de geschiedenisboeken stonden.
Dit zijn enkele feiten die ons duidelijk laten zien dat de Bijbel geen gewoon boek is. De Bijbel is het Woord van God dat Hij aan ons mensen wilde geven opdat wij Hem zouden kunnen leren kennen.
==== Koningen David en Ahazia ====
In de Bijbel is koning David een bekende figuur. Maar tot 1993 was er buiten de Heilige Schrift geen bewijs voor het historisch bestaan van de Israëlische vorst. [[Vrijzinnigheid|Vrijzinnige]] geleerden beweerden dan ook dat het koninkrijk van David en Salomo niet meer was dan een verdichtsel, een sprookje. In 1993 werd in Tel Dan, in het noorden van Israël, een steen gevonden waarop een Aramese tekst van een Syrische koning het "huis van David" noemt. De Syriër verhaalt hoe hij oorlog voerde tegen koning Ahazia uit het huis van David. Dit gebeurd zo’n 150 jaar na de tijd van David.
Een paar jaar later werd de naam van David aangetroffen in Egypte. De bekende Bijbelgetrouwe egyptoloog Kenneth Kitchen ontdekte de naam op een namenlijst in de grote tempel van de god Amon in Karnak, Egypte. Deze inscriptie stamt uit ongeveer vijftig jaar na Davids tijd.
Regel 88 ⟶ 99:
==== Koning Hizkia ====
In Jes. 36-37 en 2 Kon. 18-19 lezen we hoe de Assyriërs Jeruzalem belegerden en bijna innamen. Dat was in het jaar 701 voor Christus. In 1830 werd te Ninevé een zeshoekige cilinder van klei gevonden, naar de ontdekker genoemd het Taylor prisma. Het voorwerp wordt thans bewaard in het Brits Museum te Londen. Op dit stuk klei staat de kroniek geschreven van acht veldtochten van de Assyrische koning Sanherib, door hemzelf verteld. De vorst verhaalt hoe hij koning Hizkia van Juda wilde bestraffen vanwege diens rebellie en hoe hij vrijwel heel Juda veroverde. „Hemzelf sloot ik op in Jeruzalem als een vogel in een kooi”, voegt hij eraan toe. De cilinder vertelt echter niet hoe het afloopt, vertelt niet dat hij Jeruzalem had veroverd, en dat is opvallend. Sanheribs zwijgen is veelzeggend<ref name=":0" />. Uit de Bijbel weten we hoe God ingreep en het plan van Sanherib verijdelde.
De Assyriërs, die meesters waren in het innemen van versterkte steden, namen wel andere steden in, onder meer Lachis, waar resten van de Assyrische belegering en verwoesting zijn gevonden. Resten van een 'Assyrische laag van verwoesting' zijn niet gevonden in Jeruzalem.<ref>[https://www.youtube.com/watch?v=RF6ncAqI_NE Lachish Siege Ramp. Joel Kramer. SourceFlix]. Youtube.com: Biblicaltours, 28 nov. 2019. Duur: 10 min. 50 sec. Archeoloog Joel Kramer vertelt over Lachis en de belegering en verovering van de stad door de Assyriërs. Hij wijst erop dat een 'Assyrische laag van verwoesting' ontbreekt in Jeruzalem. De stad bleef gespaard. </ref>
==== Hoofdkamerling Nevoe Sarsekim ====
Regel 95 ⟶ 108:
==== Koning Belsazar ====
In het verleden is getwijfeld aan het ''bestaan'' van de Babylonische koning [[Belsazar]] (6e eeuw v.Chr.), omdat hij buiten de Schrift niet bekend was. Veel geleerden zagen in hem slechts een legendarische figuur, omdat de Griekse schrijvers hem niet noemden. Latere archeologische vondsten hebben echter het bestaan van Belsazar bevestigd. Ook bleek dat Belsazar een zoon van Nabonidus was, die al wel bekend was. Door de vondsten werden oude denkbeelden weerlegd: sommigen hadden gemeend dat de bijbelse Belsazar gelijk was aan Nabonidus, anderen hadden gemeend dat Belsazar en Evil-Merodach, de zoon van Nebukadnezar, dezelfde waren.
==== Terugkeer van de Joden ====
Regel 104 ⟶ 117:
==== Pontius Pilatus ====
[[Bestand:Caesarea Maritima 2010-09-23 09-28-35 2.JPG|miniatuur|Inscriptie met de naam van Pontius Pilatus.]]
In het Nieuwe Testament treedt stadhouder Pontius Pilatus op. Pas in de jaren '50 van de 20e eeuw werd een buitenbijbelse oudheidkundige bevestiging gevonden in de vorm van een inschrift op een deel van een trap: "... het Tiberium, dat Pontius Pilatus, de Prefect van Judea, gaf [en] wijdde." Het is (anno 2009) de enige archeologische bevestiging buiten de bijbel die we van het bestaan van de stadhouder bezitten.
=== Bij geen buitenbijbelse aanwijzing ===
Wanneer wij aangaande een gebeurtenis die in de Bijbel is opgetekend geen aanwijzing buiten de Bijbel kennen, mogen we niet de gevolgtrekking maken dat de gebeurtenis niet heeft plaatsgevonden. Dat zou een denkfout zijn. Want, in het Engels gezegd: “Absence of evidence is not evidence of absence,” vertaald: "de afwezigheid van bewijs is niet het bewijs van afwezigheid".
== Natuurwetenschappelijke betrouwbaarheid ==
De Bijbel leert dat de wereld een begin heeft gehad. De moderne wetenschap heeft dat in de 20e vrijwel algemeen aangenomen op grond van wetenschappelijke studie<ref>[https://www.youtube.com/watch?v=vY1p_TqypKU John Lennox: God is not dead and science shows why]. Youtube.com: Unbelievable? 17 dec. 2019. Duur: 4 min. 7 sec.. </ref>.
==== 'de vier hoeken der aarde' ====
Regel 117 ⟶ 135:
== Betrouwbaarheid aangaande de toekomst ==
De Bijbel is vast te vertrouwen in zijn uitspraken over de toekomst. Wat eens als toekomst werd voorzegd, is voor een deel reeds tot in bijzonderheden vervuld.
Een voorbeeld is de voorzegging van God aangaande [[Jehu]]. Van deze koning hebben, naar het woord van de Heer, vier geslachten (Joahaz t/m Zacharia) op de troon van het tienstammenrijk Israël gezeten. Sallum doodde Zacharia en werd koning in diens plaats. Hiermee kwam het koningshuis van Jehu tot een einde. <blockquote>''2 Koningen 15:12 Dit was het woord van de HEERE dat Hij tot Jehu gesproken had: Er zullen zonen van u tot het vierde geslacht op de troon van Israël zitten. En zo is het gebeurd. (HSV)''</blockquote>Een deel van de voorzeggingen aangaande de Verlosser van Israël zijn vervuld in het leven, sterven, opstanding en hemelvaart van de Heer Jezus. Zij zijn vervuld tot in kleine bijzonderheden. Petrus was daarvan getuige. In de tempel betuigt hij tegenover het toegestroomde volk: <blockquote>''Handelingen 3:24 En ook alle profeten, van Samuel en zijn opvolgers af, allen die hebben gesproken, hebben ook deze dagen aangekondigd. (TELOS)''</blockquote>Als de profetieën over de eerste komst van Christus zijn vervuld, zullen de profetieën over Zijn tweede komst ook worden vervuld.
De apostel Petrus is er vast van overtuigd dat de Heer Jezus eens in kracht en heerlijkheid zal wederkomen. Hij heeft met zijn ogen ogen de hemelse luister van Zijn Heer gezien en met zijn eigen oren een stem uit de hemel gehoord die op de Heer Jezus wees. Petrus heeft dus al iets van de toekomst gezien. Zo had hij het profetische woord des te vaster.<blockquote>''2Pe 1:16 Want niet als navolgers van vernuftig verzonnen fabels hebben wij u de kracht en komst van onze Heer Jezus Christus bekend gemaakt, maar als ooggetuigen van zijn majesteit. 2Pe 1:17 Want Hij ontving van God de Vader eer en heerlijkheid, toen van de luisterrijke heerlijkheid zo’n stem tot Hem kwam: ‘Deze is mijn geliefde Zoon, in Wie Ik welbehagen heb gevonden’. 2Pe 1:18 En wij hoorden deze stem uit de hemel komen, toen wij met Hem op de heilige berg waren. 2Pe 1:19 En zo hebben wij het profetische woord des te vaster, en u doet er goed aan daarop acht te geven als op een lamp die schijnt in een duistere plaats, totdat de dag aanbreekt en de morgenster opgaat in uw harten.'' </blockquote>
Regel 160 ⟶ 180:
Josh Mcdowell, ''A ready defense''.
Lydia McGrew, ''Hidden in plain view: Undesigned Coincidences in the Gospels and Acts''. DeWard Publishing Company, 2017. Pagina's: 288. Verdedigt de geschiedkundige betrouwbaarheid van de Evangeliën en Handelingen.
== Voetnoten ==
[[Categorie:Bijbel]]
| |||