Canon van de Bijbel: verschil tussen versies

683 bytes toegevoegd ,  3 jaar geleden
k
geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
 
Regel 3:
De boeken van het Oude en Nieuwe Testament worden '''''canoniek''''' genoemd. 'Canoniek' en 'canon' zijn afgeleid van het Griekse woord '''''kanoon''''', dat maatstaf, richtsnoer, regel, betekent. De boeken van het Oude en Nieuwe Testament worden kanoniek genoemd, omdat de inhoud ervan door de Kerk als een kanon, een regel van geloof en leven, is erkend.
 
De naam kanon''canon'' is van de inhoud van de Schrift, die ons tot regel en maatstaf is, overgebracht op de '''lijst''' van de boeken, van welker echtheid en goddelijk gezag de Kerk overtuigd was. De verschillende bijbelboekenBijbelboeken zijn niet tegelijk ontstaan, maar langzamerhand verzameld, en samengevoegd tot een lijst of groep van canonieke boeken, die dienen tot een regel van geloof en leven. In deze zin kan men spreken van een canon van het Oude en van een canon van het Nieuwe Testament. Voor de canon van het Oude Testament, zie art. [[Oude Testament]]; voor die van het Nieuwe Testament, zie art. [[Nieuwe Testament]].
 
Uit het feit dat de Kerk de verschillende bijbelboekenBijbelboeken tot een canon verzameld heeft, volgt echter niet, dat deze de canon zou hebben gemaakt. Niet de Kerk heeft de geschriften van de apostelen en profeten gezag geschonken, maar vanaf het ogenblik dat zij ontstonden, hadden zij gezag en zijn terstond als regel van geloof en leven '''erkend'''. Het Woord van Gods ontleend zijn gezag niet aan mensen, ook niet aan de gelovigen of aan de Kerk, maar aan God Zelf, die zorg draagt dat Zijn Woord erkenning vindt.
 
De Bijbel is een verzameling van 66 boeken, geschreven door vele verschillende schrijvers, ontstaan over een periode van honderden jaren, maar toch samen een wonderlijke eenheid vormend. De ontstaansgeschiedenis van Gods geschreven woord is fascinerend. In de eerste tijden van het [[Christendom]] werd de benaming 'canon' algemeen gebruikt om een standaard voor het geloof en de christelijke wandel aan te dulden. In het "Imprimatur" (toestemming om uit te geven) dat bisschop Amphilechius aan zijn Catalogus (380 na C.) toevoegde, wordt "canon" voor het eerst rechtstreeks op de Heilige Schrift toegepast. Evenwel schijnt [[Origenes]] (1e helft van de 3e eeuw n.C.) die boeken canoniek genoemd te hebben, van wier echtheid en Goddelijk gezag de christenen overtuigd waren.
 
Op het Concilie van Carthago (418-419) werd - evenals op het vorige concilie, dat van Hippo (393) - de canon van de Bijbel officieel ''bekrachtigd''. Dit hield niet in dat deze boeken toen pas in de canon werden ópgenomen, maar dat men het er unaniem over eens was dat ze al sinds jaar en dag door de Kerk als canoniek beschouwd werden. Er werd verwezen naar de lijsten van canonieke boeken die al eerder door anderen waren opgesteld, op basis van lokale overeenstemming onder de christenen.<ref>[https://nl.wikipedia.org/wiki/Concilie_van_Carthago Concilie van Carthago], nl.wikipedia.org. Enige tekst hiervan is onder wijziging verwerkt op 22 mei 2021.</ref>
 
''Niet''- of ''oncanonieke'' boeken zijn die, welke niet in de Canon zijn opgenomen.
Regel 49 ⟶ 51:
C. Lindeboom, ''Bijbelgids, of Handleiding tot het verkrijgen van Bijbelkennis'' (Middelburg: Stichting de Gihonbron, 2009; bewerking door J. Pluimers van de uitgave uit 1929), blz. 9-10. Hieruit is onder toestemming in maart 2012 tekst gebruikt.
 
== Voetnoot ==
[[Categorie:Bijbel]]