k
geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
'''Celsus''' (2e eeuw) was een Griekse filosoof en een van de felste heidense bestrijders van de eerste christenen.
Hij moet niet verward worden met de Romeinse schrijver en arts Aurelius Cornelius Celsus (ca. 3 v. C. - 64 n.C.).
Hij was volgens Origenes een Epicureeër en een vriend van Lucianus. Zijn geschriften zijn verloren gegaan; maar, omdat de kerkleraar [[Origenes]] hem in zijn geschriften aangehaald en bestreden heeft, weten wij dat hij een uitvoerig geschrift vervaardigd heeft in het midden van de 2e eeuw na Chr. om het christendom te bestrijden. De naam van dit geschrift was in het Grieks ''Logos Alèthès,'' d.w.z. ''het ware woord''. Uit de uitgebreide aanhaling, welke Origenes ons meedeelt, blijkt dat Celsus een wijsgeer was met dialectische talenten begaafd, die de geschriften van de apostelen en ook het Oude Testament gelezen had. ▼
Van zijn levensgeschiedenis is zo goed als niets bekend. Hij was volgens Origenes een Epicureeër en een vriend van Lucianus. Uit de uitgebreide aanhaling, welke Origenes ons meedeelt, blijkt dat Celsus een wijsgeer was met dialectische talenten begaafd, die de geschriften van de apostelen en ook het Oude Testament gelezen had.
▲
Nu eens schrijft hij in de trant van de frivole Epicuristen, dan weer in de stijl van de ernstige Platonisten. Nu eens verdedigt hij de heidense volksgodsdienst, het polytheïsme en dan weer stelt hij zich tegenover het polytheïsme op een pantheïstisch standpunt. Hij stelt zich op het standpunt van zijn tijd. Alle hulpmiddelen van spot en sarcasme, van retorica en dikwijls dramatische voorstellingen bezigt hij, om het christendom te bekampen, en zeer opmerkelijk is het dat hij zich van argumenten bedient, die in latere eeuwen door het ongeloof telkens gebruikt zijn.
Regel 12 ⟶ 16:
De leer der wedergeboorte, der zondenvergeving, evenals die over de opstanding noemt hij absurd. De leer der opstanding vindt hij een verwachting voor de wormen. Hij beschuldigt de christenen van onwetendheid, willekeur, onverschilligheid jegens de staat, sectemakerij en afkeer van beelden, tempels en altaren. Dat hebben de christenen volgens hem van de Joden geërfd.
[[Bestand:Kata Kelsou.jpg|miniatuur|[[Origenes]], ''Contra Celsum'' (Cambridge, 1676 editie)]]
Tot het christendom behoren geringe, bijgelovige mensen, handwerkslieden, slaven, vrouwen en kinderen. De meeste zijn bedrogenen en de bedriegers zijn de apostelen, die de geschiedenis van de wonderen verzonnen hebben en in het bijzonder de leugen van Jezus' opstanding hebben verbreid. De allervoornaamste bedrieger was Jezus zelf, die in Egypte magische kunsten geleerd heeft en die daardoor grote opgang onder zijn volk maakte. Hij was maar een kleine en hatelijke man, die echter door zijn volgelingen buiten de maat is vereerd en zelfs boven de keizer geschat werd.
Regel 19 ⟶ 23:
Hij bestrijdt echter het christendom zeer oppervlakkig, omdat hij niet het minste inzicht had in zijn wezen. Hij had als een natuurlijk mens niet de minste notie van het bederf van onze menselijke natuur door de zonde en hij verstond daarom ook niets van de noodzakelijkheid van de verlossing en het werk van de Verlosser. Hij was een vinnige vijand.
De kerkvader Origenes diende Celsus van repliek in zijn werk ''Contra Celsum (''= ''Tegen Celsus''), geschreven in het jaar 248. Het is jammer, bij al het goede, dat Origenes geeft dat hij zich dikwijls in detailpunten verliest.
== Meer informatie ==
Regel 26 ⟶ 30:
== Bron ==
F. W. Grosheide, J.H. Landwehr, C. Lindeboom, J.C. Rullmann, ''Christelijke Encyclopaedie voor het Nederlandsche volk''. Kampen: J.H. Kok, 1925-1931. Zes delen. Tekst van het lemma 'Celcus' is onder wijziging verwerkt op 20 dec. 2022.
== Voetnoot ==
| |||