→Bron
Geen bewerkingssamenvatting |
(→Bron) |
||
Regel 16:
Toen de Anabaptisten verkondigden, dat zij een Messiasrijk gingen stichten, een nieuw Jeruzalem op aarde, en bij hun prediking de daad voegden (denk aan de catastrofe in Munster), zagen de Reformatoren zich gedrongen, om hun gevoelen omtrent de toekomst van Christus' rijk nader te ontwikkelen. Dit geschiedde ook in de belijdenisschriften b.v. in de Confessio Augustana XVII en de Confessio Helvetica posterior II. Zowel de Luthersen als de Gereformeerden wilden van geen tussentoestand tussen de huidige toestand van de kerk en haar volmaakte toestand na het oordeel weten. Zij ontkenden een duizendjarig rijk.
'''Na de Reformatie.''' Toch kwam de leer van het duizendjarig vrederijk later weer bovendrijven, maar in heel verschillende zin. In de tijd van het Piëtisme begon men weer chiliastische meningen te verbreiden (Bengel, Auberlen). Evenwel de Piëtisten verwachtten alleen vóór Jezus' wederkomst een tijdperk van rust en grote bloei van de kerk. Ook in de Gereformeerde kerken begon men weer over het duizendjarig rijk te spreken. In de dagen van het Réveil in Nederland en ook daarbuiten werden allerlei bespiegelingen over dat rijk ten beste gegeven, niet het minst door die Christenen, die vroeger tot het Jodendom hadden behoord en die nog altoos een bijzondere positie van Israël als volk in de toekomst verwachten (Da Costa e. a.). G
Heel anders waren de
== Tegenwerping en antwoord ==
De voornaamste aanmerking op het chiliasme is dat het de 'duizend jaren' van Opb. 20:1-6 letterlijk verstaat, terwijl alle getallen in de Openbaring van Johannes een symbolische betekenis hebben<ref>Zo de gereformeerde kerkhistoricus J.H. Landwehr: "Het getal 1000 = 10 X 10 X 10, geeft een zekere volheid te kennen. Gedurende die tijd, die natuurlijk geen 1000 jaren omvat, zal de macht van Satan gebonden liggen aan de macht van Sions koning, en daarna zal er heftige strijd ontstaan, een laatste poging van Satan, om te overwinnen. Wie dat nu onbevooroordeeld leest, zal aanstonds toegeven, dat dit de enig juiste verklaring is. Sinds Jezus' komst op aarde ligt Satan gebonden, vooral na Jezus' hemelvaart, onder de macht des Konings. Het Christendom heeft getriomfeerd over zijn vijanden en de kerk heeft heerlijk gebloeid. Maar wij gaan nog een bange strijd tegemoet. Daar zal Jezus ons doorhelpen (...). Dan komt de dag van het oordeel." Bron: 'Chialisme', artikel in ''Christelijke Encyclopaedie voor het Nederlandsche Volk'' (Kampen: Kok, 1925-1931).
</ref>. Daarop kan worden geantwoord dat er geen goede reden is om "vier", "zeven" of "duizend" of "honderd vier en veertig duizend" in het laatste Bijbelboek louter figuurlijk of symbolisch te duiden.
Wat het getal vier betreft, lezen we in Opb. 7 van vier engelen, vier hoeken en vier winden. <blockquote>''Opb 7:1 Hierna zag ik vier engelen staan op de vier hoeken van de aarde, die de vier winden van de aarde vasthielden, opdat er geen wind zou waaien over de aarde, noch over de zee, noch over enige boom. (TELOS)''</blockquote>Wij kennen letterlijk vier windstreken (noord - oost - zuid -west), er is geen reden om 'vier' in 'vier engelen' anders dan letterlijk te verstaan.
Wat de 144.000 verzegelden betreft, van hen wordt uitdrukkelijk 'het getal van de verzegelden' genoemd, terwijl de grote menigte daarna ontelbaar groot is, 'een grote menigte die niemand tellen' (Opb. 7:9). ▼
▲Wat de 144.000 verzegelden betreft, van hen wordt uitdrukkelijk 'het getal van de verzegelden'
Wat de 'duizend jaar' betreft, wordt dit getal zes maal uitdrukkelijk genoemd, terwijl in dezelfde passage gesproken wordt van 'een korte tijd' dat de satan na afloop van de duizend jaren een tijd vrij is. Als 'duizend jaar' symbool zou staan voor 'lange tijd' of 'zeer lange tijd', waarom is er sprake van 'duizend jaren' en niet van 'mage tijd' vergelijkbaar met 'korte tijd'?▼
▲Wat de 'duizend jaar' betreft, wordt dit getal zes maal uitdrukkelijk genoemd, terwijl in dezelfde passage gesproken wordt van 'een korte tijd' dat de satan na afloop van de duizend jaren een tijd vrij is. Als 'duizend jaar' symbool zou staan voor 'lange tijd' of 'zeer lange tijd', waarom is er sprake van 'duizend jaren' en niet van '
== Meer informatie ==
J. G. Fijnvandraat, ''Het chiliasme: gewogen en niet te licht bevonden''. Uitgeverij Medema, 2e druk 1991. Pagina's: 144.
== Bron ==
| |||