Coronacrisis: verschil tussen versies

De coronacrisis werkt centralisering van gezag mede in de hand. De coronapandemie heeft laten zien dat regeringen verschillende maatregelen nemen. Elk land voert zijn eigen beleid. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) nu wil meer eenheid in de aanpak van een pandemie. Daartoe moeten landen gezamenlijk een afspraak maken, een afspraak die de regels vaststelt voor de voorbereiding en reactie op een pandemie. In 2005 hebben 189 landen een verdrag ondertekend. De WHO wenst (anno 2021) dat het verdrag wordt uitgebreid, zodanig dat er wereldwijd meer éénheid in aanpak van de pandemie komt en daarvoor bij de WHO meer centraal gezag komtwordt toegewezen, waaraan landen zich onderwerpen. Bij een natuurramp en pandemie heeft de WHO het dan voor het zeggen. De wet van de WHO heeft dan voorrang boven de wet van een land. Als de WHO in een toekomstige pandemie bijvoorbeeld een vaccinatieplicht zou opleggen, kan dat wel eens ook voor Nederland gaan gelden. Vergelijk die situatie maar eens met de gedeeltelijke onderworpenheid van de landen van de Europese Unie aan Europese instanties en wetten.

DeEen noodversnipperde aanpak in een gezondheidscrisis dringt dus tot samenwerking en gezamenlijk beleid. Ook de klimaatcrisis noopt ook tot samenwerking en gezamenlijk beleid. De coronacrisis noopt tot samenwerking en gezamenlijk beleid op het gebied van de ''gezondheidszorg''.