Derde boek der Makkabeeën: verschil tussen versies

De geschiedenis daarin verhaald wordt vele jaren vroeger gesteld dan de vervolgingen van Antiochus Epifanes. Zij zou voorgevallen zijn onder de regering van de Egyptische koning Ptolemaeus IV Philopator. Deze vorst zou na een beslissende overwinning op Antiochus de Grote bevochten te hebben, behalve andere tempels, ook het Jeruzalemse Godshuis bezocht en met rijke geschenken begiftigd hebben. Doch de lust beving hem om de tempel van de God der Joden ook van binnen te zien, en zelfs in de allerheiligste plaats te gaan. Vruchteloos werd hem dit afgeraden en werd hem gebeden van dit voornemen af te zien. Maar toen hij het, ondanks dat alles, wilde volvoeren, wij door een plotselinge beroerte aangegrepen, zodat hij halfdood werd weggedragen.

 

 

Tot dit doeleinde werden zij uit alle plaatsen verzameld, en in het renperk te Alexandrië opgesloten, om aldaar door olifanten, die men woedend gemaakt had, vertreden te worden. Op de derde dag, nadat deze strafoefening bevolen was, zou zij tenslotte volvoerd worden. Toen was er, op het gebed van een godvruchtige priester, plotseling een hemelse verschijning. Ten gevolge hiervan vielen de woedende dieren, in plaats van op de Joden, op het krijgsvolk van de koning aan en richtten daaronder een vreselijke slachting aan. Filopator, hierdoor verschrikt, deed boete, liet de Joden ontslaan, herstelde hen in alle hun voorrechten, en gaf hun, huiswaarts kerend, een bevelschrift mee aan alle zijn landvoogden, dat niemand de door God begunstigde Joden enigszins zou mogen deren. Ter gedachtenis van dit gebeurde, werd door de Joden een feest ingesteld.