k
geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
'''Elihu''' (= „Mijn God is Hij"), ook geschreven ''Elihoe'', is de naam van verschillende mannen in de Bijbel.
'''Elihu''' (= „Mijn God is Hij"), ook geschreven ''Elihoe'', was een van de vier mannen, de jongste van hen, die met [[Job (persoon)|Job]] over diens ellende en Gods rechtvaardigheid spraken. Elihu neemt het woord in Job 32. <blockquote>''Job 32:1 Toen hielden deze drie mannen op Job te antwoorden, omdat hij in eigen ogen rechtvaardig was. Job 32:2 En de toorn van Elihu, de zoon van Barakel, de Buziet, uit het geslacht van Ram, ontbrandde; tegen Job ontbrandde zijn toorn, omdat deze zich tegenover God voor rechtvaardig hield, Job 32:3 en tegen diens drie vrienden ontbrandde zijn toorn, omdat zij geen antwoord gevonden en Job nochtans schuldig verklaard hadden. Job 32:4 Maar Elihu had gewacht Job aan te spreken, omdat zij ouder waren dan hij. (NBG51)''</blockquote>▼
1. Een van de vier mannen die met Job spraken over diens lijden en Gods rechtvaardigheid. Zie verderop.
2. een der voorouders van [[Samuël]];
3. een broer van [[David]], vorst over de stam Juda, wellicht dezelfde als Eliab;
4. een der helden van David, uit Manasse;
5. een poortwachter, kleinzoon van [[Obed-Edom]];
== Elihu (zoon van Baracheël) ==
▲
[[Bestand:Elihu Job Arthur Ackland Hunt.jpg|miniatuur|386x386px|Elihu spreekt tot Job, nadat de drie vrienden (gezeten) gesproken hebben. Schilderij door Arthur Ackland Hunt (1863-1913).]]
Hij was de zoon van Baracheël (= „Van God gezegend" of: „Die zijn knie voor God buigt"), ook geschreven Barakel of Barachel. Door de naam van zijn vader wordt hij als tot een vroom geslacht behorend gekenmerkt. De bijvoeging: „de Busiet" of „de Buziet" wijst op zijn afkomst van de broer van Abraham (Gen. 22: 21). Hij was uit het geslacht van Ram (Job. 32:2).
Elihu nam het woord, nadat Job en zijn drie vrienden gesproken hadden. Hij was vertoornd op Job, omdat deze zichzelf meer rechtvaardigde dan God, en op zijn drie vrienden, omdat zij, ofschoon zij Job niet konden weerleggen, hem evenwel veroordeelden. Zijn redenen vindt men Job 32 - 37.
Elihu geeft de ware oplossing van de grote levensvraag, voor zover zij door een mens gevonden kan worden, die onder de invloed van de algemene werkingen van de goddelijke Geest staat, welke aan de volledige openbaring voorafgaan. Als door Gods Geest bezield toont zich Elihu, eerst door zijn ootmoed en zijn bescheidenheid, waarmee hij de lange onbevredigende ontwikkeling van menselijke wijsheid en dwaling zwijgend aanhoort (Job 32: 4 vv.); dan in de vurige aandrang, die zijn binnenste vervult, om de erkende waarheld uit te spreken (32: 18); eindelijk in de inhoud van zijn rede zelf, die wel niet een heldere, volkomen oplossing van de vragen oplevert, maar toch in werkelijkheid door de verschijning van God bevestigd wordt.
Regel 18 ⟶ 33:
== Bron ==
P.J. Gouda Quint, ''Woordenboek des Bijbels, inzonderheid ten gebruike bij de Statenvertaling''. Haarlem: De erven F. Bohn, 1866. Tekst van het lemma 'Elihu' is op 12 oktober 2019 onder wijziging verwerkt.
H. Zeller, ''Bijbelsch Woordenboek voor het Christelijke volk''. Eerste deel A - J. ('s Gravenhage: M.J. Visser, 1867) s.v. Elihu. Tekst hiervan is onder wijziging verwerkt op 12 oktober 2019.
| |||