Geschiedenis van Israël/2000 v.C.-70 n.C.: verschil tussen versies

k
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 182:
En ware niet onder de belegerden zelf, tussen Zeloten en de gematigden een bloedige burgeroorlog uitgebroken, die de beste krachten en de beste strijders wegrukte en de levensmiddelen deed verbranden, dan zou Jeruzalem wellicht nooit ingenomen zijn.
 
'''70''': Val en verwoesting van Jeruzalem na 6 maanden belegerd te zijn door de Romeinen onder leiding van generaal Titus.
'''70''': Verwoesting van Jeruzalem. In 70 viel de stad, na een wanhopige uithongering te hebben doorgemaakt. Omstreeks Pasen 70 werd het beleg om Jeruzalem geslagen, in augustus van dat jaar was de stad geheel in handen van de Romeinen. Zij werd verwoest, ook de tempel werd verbrand, ondanks Titus' bevel hem te sparen. De bloeddorst en wreedheid der Romeinen kenden geen grenzen.
 
'''70''': Verwoesting van Jeruzalem. In 70 viel de stad, na een wanhopige uithongering te hebben doorgemaakt. Omstreeks Pasen 70 werd het beleg om Jeruzalem geslagen, in augustus van dat jaar was de stad geheel in handen van de Romeinen. Zij werd verwoest, ook de tempel werd verbrand, ondanks Titus' bevel hem te sparen. De bloeddorst en wreedheid der Romeinen kenden geen grenzen.
 
Jeruzalem werd verwoest, verbrand, ook de tempel, ondanks Titus' bevel dit bouwwerk te sparen. Een deel van de muur rond van het tempelterrein bleef staan. Verslagen strijders werd naar Rome gevoerd om getoond te worden in een overwinningsmars.
 
Nog korte tijd woedde de oorlog voort, totdat in 73 ook de laatste vestingen in Judea, Herodeion, Masada en Machaerus waren gevallen. Hiermede was aan de Joodse staat een eind gemaakt. Doch de aaneensluiting der Joden was nog sterk genoeg, om ook in de volgende periode hen het hoofd te doen opsteken.