Girolamo Savonarola: verschil tussen versies

147 bytes toegevoegd ,  1 jaar geleden
k
geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
 
Regel 1:
'''Girolamo Savonarola''' (1452-1498), ook genoemd ''Girolama Savonarola'' of ''Hieronymus Savonarola'', was een Italiaanse boeteprediker die de zonden in kerk en staat hekelde en gedachten uitsprak die later in de Reformatie naar voren zouden komen.
[[Bestand:Girolamo Savonarola.jpg|miniatuur|Girolamo Savonarola]]
Hij werd geboren in 1452 te Ferrara. Hij ontving een zorgvuldige opvoeding van zijn grootvader, een bekend geneesheer. Deze stierf toen Savonarola 10 jaar oud was. Nu werd hij naar een wetenschappelijke school gezonden.
Regel 19:
Om een tegenwicht te hebben tegen dat alles, voornamelijk tegen de uitspattingen van het carnaval, dichtte Savonarola godsdienstige liederen, die door zijn aanhangers gezongen werden en hij stond ook godsdienstige dansen toe. Zijn partij, die der Piagnoni (= Huilenden) werd bestreden door de Arrabiati (= Woedenden).
 
De invloed van Savonarola begon te verminderen door het optreden van paus Alexander VI (1492-1503), de beruchtenberuchte Caesar Borgia. Deze trachtte Savonarola, die in alle opzichten zijn antipode was, aan zich te verbinden door aanbieding van de rode kardinaalshoed, dien Savonarola echter weigerde, omdat hij doof was voor vleierij. Toen zette de paus de Franciscanen, die erg gebeten waren op de Dominicanen, tot wier orde Savonarola behoorde, tegen dezen op. Daarbij kwam, dat de neringdoenden in Florence zeer klaagden over slapte in zaken, omdat er zo weinig weeldeartikelen gekocht werden. Verschillende voorspellingen van Savonarola gingen niet in vervulling.
 
De paus deed Savonarola in de ban, maar, hoewel Savonarola eerst scheen te luisteren naar de pauselijke ban, protesteerde hij toch later en hij beriep zich op de hoogste Rechter. Savonarola eiste de afzetting van de paus en vroeg aan de koningen van Frankrijk, Spanje, Engeland, Hongarije om een vrij Christelijkchristelijk concilie, dat de reformatie van de kerk in hoofd en leden zou ter hand nemen.
 
De paus bedreigde Florence met een interdict, wanneer de republiek zich niet losmaakte van Savonarola. Een vuurproef, die Fra Dominica op zich genomen had voor Savonarola, ging niet door. Het volk begon te wankelen. Het klooster werd bestormd. Toen Savonarola op de pijnbank gelegd werd, erkende hij, dat hij zijn profetieën niet rechtstreeks van God had ontvangen, maar door zijn snel verstand uit de Heilige Schrift en de historie opgemaakt had.
Regel 29:
Met zijn beide trouwste vrienden Fra Dominico en Silvestro werd hij op de markt te Florence opgehangen en de lijken werden tot as verteerd (1498). De drie gevangenen werd over een loopbrug naar de galg gevoerd. Kinderen gehurkt onder de loopbrug, bezeerden de voetzolen van de voorbijgaande veroordeelden met scherpe houten stokken, zoals vaak gebeurde bij executies. De vijf meter hoge galg stond op een stapel hout. Gekleed in een eenvoudige witte wollen tuniek werd Savonarola opgehangen.
 
TemiddenTe midden van het geschreeuw van de menigte werd die stapel in brand gestoken, die al snel hevig oplaaide en de nu levenloze lichamen van de opgehangen mannen verbrandde. Na afloop werd de grondig verbrande as in de rivier de Arno geworpen.
[[Bestand:Hanging and burning of Girolamo Savonarola in Florence.jpg|geen|miniatuur|881x881px|Marktplein te Florence, waarop Savonarola werd opgehangen en zijn lijk werd verbrand. Te zien zijn de loopbrug, de galg en de brandstapel.]]
Onder Savonarola's geschriften moet nog genoemd worden zijn verhandeling over de profetische waarheid.