k
geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
'''Hulda''' (= "wezel"), ook geschreven ''Chulda'' of ''Choelda'', was een profetes in de 7e eeuw v.Chr, wier gevoelen over het gevonden wetboek door de koning [[Josia]] gevraagd werd. Zij wordt genoemd in 2 Kon. 22 en 2 Kron. 34.
De Hebreeuwse naam is חלדה, Choeldah. De eigennaam betekent "wezel"<ref>''Hebreeuws-Nederlands Lexicon; op basis van Strong-coderingen.'' Onderdeel van de Online Bible, een uitgave van Importantia. Het is gebaseerd op het Engelstalige ''Online Bible Hebrew-Englisch Lexicon'' van Larry Pierce. </ref>. Het Strongnummer is 02468. De naam komt 2x voor in het Oude Testament. In de Engelse King James vertaling is de naam "Huldah".
Regel 5:
Het enige bericht aangaande deze vrouw in het Oude Testament (2 Kon. 22:14-20, waarmede bijna letterlijk overeenkomt 2 Kron. 34: 22-28), ofschoon rijk genoeg, om ons belang voor haar in te boezemen, schiet toch veel te kort, om de opgewekte weetlust te bevredigen en ons tot een oordeel te leiden over de invloed, die zij gehad, en het nut, dat zij gesticht heeft.
Zij was getrouwd met Sallum
{{Tijdbalk Israël 650-550 v.C.}}
Haar man Sallum had aan het hof<ref>Aldus W. Moll, P.J. Veth, F.J. Domela Nieuwenhuis e.a., ''Bijbelsch woordenboek voor het christelijk gezin''. Eerste deel A – H (Amsterdam: P.N. van Kampen, 1852) s.v. Hulda.</ref> de betrekking van klederenbewaarder. Zij woonde te Jeruzalem in dat gedeelte van de benedenstad, dat het tweede genoem werd, omdat het bij de laatste uitlegging van de muren, waardoor de heuvel Akra werd ingesloten, tot de reeds bestaande benedenstad getrokken werd.
Zij werd door haar tijdgenoten als profetes zeer in waarde gehouden, zo zelfs dat de Koning, getroffen door hetgeen [[Hilkia]] de hogepriester uit het gevonden wetboek van Mozes had voorgelezen, met voorbijgang van de profeten, waaraan Jeruzalem in die dagen geen gebrek had (2 Kon. 23: 2), tot haar zijn gezanten zond, om van haar te vernemen, hoe hij over de bedreigingen, in dat boek uitgesproken, te denken had. Dat juist zij, met voorbijgang van de andere profeten geraadpleegd werd, getuigt voor het grote aanzien dat zij genoot<ref>Aldus P.J. Gouda Quint, ''Woordenboek des Bijbels, inzonderheid ten gebruike bij de Statenvertaling'' (Haarlem: De erven F. Bohn, 1866), s.v. Hulda. </ref>.
| |||