k
geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
'''Jozua''' is een boek in de [[Heilige Schrift]], dat beschrijft de doortocht van het volk Israël door de Jordaan, de verovering van het land [[Kanaän (land)|Kanaän]] onder leiding van [[Jozua (zoon van Nun)|Jozua]], de opvolger van Mozes, en de verdeling
== Naam ==
Regel 41:
Joz. 1 God beveelt Jozua Israël naar Kanaän te geleiden. De verzekering dat de Heer het hele land Kanaän voor het volk Israël heeft bestemd. Jozua geeft bevel tot de overtocht.
Joz. 2 Verspieders worden uitgezonden en krijgen te Jericho contact met [[Rachab]] die hen verstopt en doet ontkomen. Ze vernemen dat de vrees voor Israël over de mensen van het land was gekomen. [[Bestand:Jericho rest van een muur.jpg|miniatuur|403x403px|Rest van een muur te Jericho]]Joz. 3 De doortocht door de Jordaan met de ark van het verbond voorop.
Joz. 4 Twaalf gedenkstenen worden uit de Jordaan meegenomen en als gedenkteken van dit wonderlijke gebeuren geplaatst te Gilgal.
Regel 62:
Joz. 12 Lijst van namen van overwonnen koningen.
Hoofdstuk 12 sluit dit deel van het boek af, waarin staat dat het hele land was ingenomen; maar Jozua 13 begint met de verklaring dat er "nog heel veel land overbleef om te bezitten". In zekere zin hadden de Israëlieten alles van noord tot zuid genomen, zodat ze het land onder de stammen konden verdelen; maar niet al hun vijanden werden vernietigd, en ze bezaten nog niet al het land dat aan Abraham was beloofd.
'''Joz. 13-22.''' De verdeling van het beloofde land onder de stammen, twee en een halve stam , Ruben, Gad en de halve stam Manasse trekken na de verovering naar het gebied ten oosten van de Jordaan. Let op de speciale toewijzing van land aan Kaleb (Jozua 14:6-14.) Ook Jozua zelf mocht een erfenis kiezen. (Jozua 19:50.)
Regel 97 ⟶ 99:
Zoals reeds eerder gezegd, het gaat om veel meer dan de geschiedenis van Jozua's oorlogen. In grote lijnen bevat het boek vier belangrijke geestelijke lessen:
# In de eerste plaats benadrukt het de trouw van God. (zie boven vermelde sleutelverzen.) God is getrouw aan zijn beloften.
# Verder laat het boek zien, dat we, willen we van Gods goede gaven genieten, we ook in die geest moeten handelen. (zie Jozua 1:2
# De derde les is Gods toorn en haat over de zonde. De Kanaänieten waren
# Het geloof redt: het geloof van Rachab redde haar en haar familie. Een heiden krijgt door geloof een plaats in het aan Israël beloofde bezit.
# Tot slot is deze militaire compagne van de inname van Kanaän een beeld van de geestelijke strijd die God kinderen hebben te voeren. De Kanaänieten vertegenwoordigen onze vleselijke begeerten, zonden van gebondenheid, geestelijke tegenstanders, maar in vertrouwen op Gods beloften kunnen we in dit boek het geheim ontdekken van het overwinningsleven. ▼
# Zonde ondermijnt de kracht van een volk en moet worden weggedaan, zoals we zien in de overtreding van Achan.
# Gehoorzaamheid aan het geschreven Woord is een voorwaarde om het land te bezitten. Na de vernietiging van Ai wordt een altaar voor God gebouwd en de wet op stenen geschreven. De wet werd aan de hele gemeente voorgelezen (vgl. Deut. 27: 2-8).
▲# Tot slot is deze militaire
# De list van de Gibeonieten leert ons dat we God moeten raadplegen in vreemde of verdachte situaties. De Gibeonieten pasten een list toe en kwamen in een vredesverbond met Israël. De Israëlieten raadpleegden niet de Heer, ze handelden naar hun (feilbaar) menselijk inzicht.
Er is nog een opvallend feit t.a.v. het boek Jozua. Dit heeft te maken met de introductie van een nieuwe vorm van onderricht. Tot nu toe had God zich geopenbaard in dromen, visioenen, door bediening van engelen en door zijn knecht Mozes. Nu worden de lezers opgeroepen te luisteren naar de woorden van Gods wetboek, dat aanwezig was. (Zie Jozua 1:8.) Dit is tot op de dag van vandaag ook geldig voor ons, zij het dan dat we heel wat meer geschreven boeken hebben dan de Thora en het boek Jozua.
Regel 106 ⟶ 112:
== Typologie ==
'''Jordaan.''' De doortocht door de Jordaan symboliseert de mede-gestorven en mede-opgewekt zijn met Christus, het ingaan van de gelovige, in de kracht van de Geest, in de beloofde hemelse zegeningen. De strijd in het Beloofde Land symboliseert het conflict van de gelovigen met de geestelijke machten van goddeloosheid in de hemelse gewesten.
Jozua is een type van de Heer Jezus als leidsman (Joz. 1, Hebr. 4:8). De ark in de Jordaan (Joz. 3) is een schaduwbeeld van de Heer Jezus die in de doodsrivier kwam, toen Hij aan het kruis zijn leven gaf. (Rom. 6:3-8; Hebr. 9:4, 5; 1 Petr. 3 : 20). Zoals de woestijnreis van de Israëlieten de gelovigen in onze bedeling eraan herinneren wil dat zij vreemdelingen op aarde zijn en zich op weg bevinden naar het hemels Kanaän, zo wordt in Jozua de strijd (Joz. 6v.) geschilderd, die de gelovigen hebben te strijden tegen de boosheden in de hemelse gewesten. [[Rachab]] (Joz. 2) wordt onder de geloofshelden genoemd. ▼
'''Toeëigening.''' Israël had recht op alles wat aan Abraham was beloofd, maar zij zouden datgene bezitten waarop hun voetzolen zouden staan. Zo zou het land hun eigendom worden. Datspreekt van geestelijke toeëigening. De in Kanaän genoten rust staat voor het genot van de gelovigen van Gods zegen (de Heer Jezus: 'Mijn vrede geef ik u').
'''Jozua.''' Jozua is een type van de Heer Jezus als leidsman (Joz. 1, Hebr. 4:8). De ark in de Jordaan (Joz. 3) is een schaduwbeeld van de Heer Jezus die in de doodsrivier kwam, toen Hij aan het kruis zijn leven gaf. (Rom. 6:3-8; Hebr. 9:4, 5; 1 Petr. 3 : 20).
'''Besnijdenis.''' Het eerste dat bij binnenkomst in het beloofde land moest gebeuren is de besnijdenis van de mannelijke Israëlieten, te Gilgal (Joz. 5). Daarmee werd de smaad van Egypte afgewenteld. De gelovige in Christus is besneden met de besnijdenis van Christus aan het kruis (Kol. 2:11 - 3: 3-5). Dat beseffend kan hij het vleselijke (zondige) leven verzaken en zondige uitwassen 'doden'. <blockquote>''Col 3:3 Want gij zijt gestorven, en uw leven is met Christus verborgen in God. Col 3:5 Doodt dan uw leden, die op de aarde zijn, [namelijk] hoererij, onreinigheid, [schandelijke] beweging, kwade begeerlijkheid, en de gierigheid, welke is afgodendienst.'' (Telos)</blockquote>'''Pascha.''' Daarnaast werd het Pascha gehouden, een zinnebeeld van de vredige herinnering bij de gelovige aan die dood die hem in staat heeft gesteld om van het beloofde te genieten. Zij aten van het oude koren van het land (type van een hemelse Christus), en het manna hield op.
'''Leger.''' Dit alles paste bij de Israëlieten om hun rol als leger van de Heer aan te nemen. Daarop werd de Heer aan Jozua geopenbaard als aanvoerder van het leger, met een getrokken zwaard in zijn hand. Jozua viel ter aarde en aanbad.
▲
'''Behoudenis.''' [[Rachab]] (Joz. 2) wordt onder de geloofshelden genoemd. Zij stelt de heiden voor die door het geloof aan God en het schuilen achter het bloed van de Heiland behouden wordt.
'''List.''' Toen de koningen in het zuiden van Kanaän hoorden van de vernietiging van Jericho en Ai, spanden ze samen om tegen Israël te strijden. De Gibeonieten echter pasten een list toe en kwamen in een vredesverbond met Israël. Hun list is een type van de listen van Satan, waartegen de christen wordt gewaarschuwd. De israëlieten raadpleegden niet de Heer, ze handelden naar hun (feilbaar) menselijk inzicht.
'''Zelfverloochening.''' Na het verslaan van de zuidelijke coalitie van Kanaänieten keerde Jozua keerde terug naar Gilgal: type van de christen die in de plaats van zelfverloochening blijft en de werkingen van het vlees doodt.
'''Onvolledige bezitting.''' Hoofdstuk 12 sluit het eerste deel van het boek af, waarin staat dat het hele land was ingenomen; maar Jozua 13 begint met de verklaring dat er "nog heel veel land overbleef om te bezitten". In zekere zin hadden de Israëlieten alles van noord naar zuid genomen, zodat ze het land onder de stammen konden verdelen; maar al hun vijanden werden niet vernietigd, en ze bezaten niet echt al het land dat aan Abraham was beloofd. Dit staat voor de gelovige die alle dingen heeft en toch niet zijn volledige hemelse positie inneemt.
'''Levieten.''' De stam Levi had een eigenaardige status: "de Here, de God van Israël, was hun erfenis"; en "de vuuroffers van de Here God van Israël" waren hun erfdeel. Zij stellen gelovigen voor die hun schatten in de hemel hebben. <blockquote>''Mt 6:21 want waar uw schat is, daar zal ook uw hart zijn.'' (Telos) </blockquote>'''Uit de hemel.''' De tabernakel werd opgericht in Silo, dat tamelijk centraal gelegen was. De toedeling van het land werd in Silo gedaan voor het aangezicht van de Heer, bij de deur van de tent der samenkomst. De christen krijgt zijn deel uit de hemel!
== Zie ook ==
Regel 124 ⟶ 150:
H. Moll, ''Wat zegt Gods Woord over ...? Deel 3: een korte inhoud van alle Bijbelboeken met alfabetische lijst van namen''. (Oostburg: uitgeverij W.J. Pieters, z.j.), blz. 21-23. Tekst hiervan is onder wijziging verwerking op 14 maart 2021.
''A New and Concise Bible Dictionary'' (George Morris, 1899) s.v. Joshua, Book of. Enige tekst hiervan is vertaald en onder wijziging verwerkt op 16 maart 2021.
== Voetnoten ==
| |||