Kennis: verschil tussen versies

55 bytes toegevoegd ,  7 maanden geleden
k
 
(Een tussenliggende versie door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 17:
 
== Belangrijkste kennis ==
De kennis betreffende God en de godsdienst door Christus ingesteld, is de belangrijkste kennis, de noodzakelijkste wetenschap voor de mens. Boven ieder andere wetenschap is die kennis noodzakelijk. De kennis van andere zaken staat daar ver beneden. Wat deonze Zaligmaker tot [[Martha]], de zus van [[Lazarus van Bethanië|Lazarus]], sprak, is ook hier toepasselijk: "Martha, Martha, je bent bekommerd om vele zaken en slechts één is nodig!"
 
Wie die kennis mist, wie ze in te geringe mate bezit, zal in gebreke blijven om God de verschuldigde eer te geven, zal licht vallen bij verleiding, zal zich gemakkelijk laten gebruiken ter bestrijding van het goede, ter bevordering van ondeugd.<blockquote>''Hos 4:6  Mijn volk gaat te gronde door het gebrek aan kennis....'' (NBG51)</blockquote>Met de kennis omtrent God en Zijn wil toegerust, zal de mens in staat zijn de middelen aan te wenden om te beantwoorden aan zijn bestemming, hij zal zich kunnen volmaken en heiligen, hij zal weten wat vereist wordt om eeuwig gelukkig te zijn in Gods rijk.<blockquote>''Efe 5:17  Weest daarom niet onverstandig, maar tracht te verstaan, wat de wil des Heren is.'' (NBG51)</blockquote>Wie die kennis, opgenomen in de christelijke leer, als de meest noodzakelijke wetenschap beschouwt en beoefent, verkiest met Maria het goede, voorname deel.
 
== Oorsprong en waarde van onze kennis ==
Omtrent de oorsprong en de waarde van onze menselijke kennis als zodanig bestaat verschil van meningen<ref>Th. F. Bensdorp, ''Apologetica''. Verzameld en ingeleid door M. Stoks. Derde deel. Amsterdam: N.V. de R.K. Boek-Centrale, 1922. Enige tekst van blz. 95-100 is onder wijziging verwerkt op 10-11 mei 2021. </ref>.
{{Kennis oorsprong en waarde meningen}}
Er zijn mensen die beweren dat wij werkelijk in staat zijn de dingen, zowel in als buiten ons te kennen en daaromtrent juiste oordelen te vormen; ja, dat we ook controleren kunnen, of en in hoever die oordelen juist zijn. Zij nemen met alle normaal denkende mensen aan, dat ons verstand naar waarheid kan oordelen over hetgeen buiten het verstand is, en dat wij niet alleen zinnelijk waarneembare verschijnselen kunnen kennen, maar ook iets wat daaronder en daarboven is. Zulke mensen zijn ''realistische objectivisten''.