k
geen bewerkingssamenvatting
(Nieuwe pagina aangemaakt met 'De '''kruistochten''' waren krijgstochten in de Middeleeuwen ter bevrijding en verovering van het Heilige Land (Israël). De deelnemers heten kruisvaarders. Deze...') |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
| (Een tussenliggende versie door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
Regel 89:
Op 19 juni 1097 waren de kruisvaarders klaar voor de beslissende slag. Toen zagen ze in Nicea opeens een Byzantijnse vlag hangen. Eén dag voor de verwachte verovering en plundering hadden de belegerde Turken zich overgegeven aan de Byzantijnse keizer Alexios. De kruisvaarders waren boos. Voor hen viel er niks meer te plunderen. Kilidsj Arslan werd met zijn familie vrijgelaten.
'''De lange mars door Klein-Azië'''[[Bestand:Byzantium after the First crusade.PNG
Zo’n grote groep was ook kwetsbaar. De Seltsjoeken kwamen op paarden, schoten en vertrokken weer snel. De kruisvaarders slaan terug. Nadat de Turken drie keer een aanval hadden afgeslagen, dook Adhemar le Puy op, de pauselijke legaat en viel de Turken aan. Daarop leden de Turken een grote nederlaag.
Regel 115 ⟶ 112:
In januari 1099 verlieten de kruisridders Antiochië. Ze ontvingen een brief van de Byzantijnse keizer Alexios, dat hij komt helpen om Jeruzalem te veroveren. De kruisridders wilden niet op hem wachten, want dan zouden ze de schatten moeten delen of zelfs geheel aan hem geven. Keizer Alexios speelde een dubbelspel, hij schreef aan de Mohammedaanse Egyptenaren dat hij niets te maken had met de kruistocht. Hij wist dat Palestina niet meer van hem zou worden en meende dat de christenen die daar woonden beter af waren onder de moslims dan onder de kruisridders.
[[Bestand:Map Crusader states 1135-nl.svg|miniatuur|638x638px|''Gebiedsverdeling in het jaar 1135, tussen de Eerste en de Tweede Kruistocht.'']]▼
De kruisridders trokken zonder Alexios verder naar Jeruzalem. Na enkele 'wondertekenen' gezien te hebben kwamen ze bij de heilige stad. Voor de kruisridders waren de inwoners allemaal ongelovigen, en daarom ook vijanden. De aanval begon in de nacht van 13 op 14 juli 1099. Met 12.000 man voetvolk en 1300 ridders vielen ze de stad aan. Ze gooiden kiezels in de gracht zodat ze er door konden. De aanval duurde 3 dagen en 3 nachten. De Mohammedanen schoten met Grieks vuur, het napalm van de oudheid. Maar door een bres in de stadsmuur konden de ridders binnendringen. 'God wil het' schreeuwden ze. Op 19 juli 1099 werd Jeruzalem veroverd. “God wil het!”. Kinderen werden van de borst gerukt en tegen muren aangesmeten. Op die ene dag zijn 'in Gods naam' tussen de 40.000 en de 70.000 mensen afgeslacht. ▼
▲De kruisridders trokken zonder Alexios verder naar Jeruzalem. Na enkele 'wondertekenen' gezien te hebben kwamen ze bij de heilige stad. Voor de kruisridders waren de inwoners allemaal ongelovigen, en daarom ook vijanden. De aanval begon in de nacht van 13 op 14 juli 1099. Met 12.000 man voetvolk en 1300 ridders vielen ze de stad aan. Ze gooiden kiezels in de gracht zodat ze er door konden. De aanval duurde 3 dagen en 3 nachten. De Mohammedanen schoten met Grieks vuur, het napalm van de oudheid. Maar door een bres in de stadsmuur konden de ridders binnendringen. 'God wil het' schreeuwden ze. Op 19 juli 1099 werd Jeruzalem veroverd. “God wil het!”. Kinderen werden van de borst gerukt en tegen muren aangesmeten. Op die ene dag zijn 'in Gods naam' tussen de 40.000 en de 70.000 mensen afgeslacht.
▲Paus Urbanus II stierf twee weken later. Kort voor zijn dood ontving hij bericht dat Jeruzalem veroverd was.[[Bestand:Map Crusader states 1135-nl.svg|miniatuur|
=== Tweede Kruistocht (1147-1149) ===
De tweede kruistocht (1147-1149) werd gehouden, nadat Edessa door de Mohammedanen in 1143 ingenomen was. De Christenheid van het Westen was over die inname zeer ontsteld. Paus Eugenius III verordende een nieuwe kruistocht, die onder de auspiciën van Bernard van Clairvaux gehouden werd door Koenraad III en Lodewijk VII, maar deze belegerden eerst Damascus en daarna Askalon zonder succes en zij moesten onverrichter zake terugkeren.
Regel 157 ⟶ 153:
== Reactie der moslims ==
De moslims reageerden anders op de kruistochten dan de christenen in eerste instantie dachten. Geplaagd door de Hunnen (die overigens veel talrijker waren dan de christenen) gaven de moslims aan het begin weinig aandacht aan de kruisvaarders. De moslims vreesden [http://nl.wikipedia.org/wiki/Dzjengis_Khan Dzjengis Kahn] meer dan de christenen. Pas nadat de christenen richting Jeruzalem trekken roepen de moslims een ''[http://www.christipedia.nl/Artikelen/I/Islam#Jihad jihad]'' uit jegens de christenen. De Moslims bleken uiteindelijk sterker te zijn dan de christenen. Uiteindelijk wint Saladin.
Vandaag de dag reageren moslims nog steeds op de kruistochten. In 1981 werd er een aanslag gepleegd op paus Johannes Paulus II vanwege de kruistochten. De aanslag mislukte.
Regel 179 ⟶ 175:
== Bronnen ==
Voor de eerste opzet van dit artikel is met toestemming van Alfred Esch gebruik gemaakt van diens artikel [
R. de Ruyter - van der Feer, ''Wat is dat? De encyclopedie voor jongeren.'' Deel 2, s.v. Kruistochten. Baarn: Hollandia-drukkerij, 1938. Tekst van dit lemma is verwerkt op 6 febr. 2015.
Regel 187 ⟶ 183:
''Christelijke Encyclopaedie voor het Nederlandsche Volk'' (Kampen: Kok, 1925-1931) s.v. Kruistochten. Tekst van dit lemma, geschreven door J.H. Landwehr, is op 7 febr. 2015 verwerkt.
[http://nl.wikipedia.org/wiki/Vijfde_Kruistocht Vijfde kruistocht], artikel op Wikipedia.nl, geraadpleegd 7 febr.
[http://nl.wikipedia.org/wiki/Zesde_Kruistocht Zesde kruistocht], artikel op Wikipedia.nl, geraadpleegd 7 febr.
[http://nl.wikipedia.org/wiki/Zevende_Kruistocht Zevende kruistocht], artikel op Wikipedia.nl, geraadpleegd 7 febr.
== Meer informatie ==
| |||