Libna

Libna (= 'witheid') is de naam van twee plaatsen genoemd in de Bijbel: een pleisterplaats in de woestijn en een Levietenstad in Juda.

De plaatsnaam in het Hebreeuws is לבנה, Libnah. In de uitspraak ligt de klemtoon op de laatste lettergreep -nah. De naam betekent 'witheid, helderheid', van het Hebreeuwse werkwoord labon = wit zijn, wit maken. Een andere toegekende betekenis is 'plaveisel'. De naam komt 18x voor in het Oude Testament. Het Strongnummer is 03841. In de Engelse King James-vertaling van de Bijbel heet zij Libnah.

Pleisterplaats

Libna was een legerplaats van de Israëlieten in de woestijn, Num. 33: 20, tussen de berg Sinaï en Kades.

Levietenstad

Libna was ook de naam van een Kanaänitische koningsstad, Joz. 10: 29; 12: 15. De ligging is onzeker.

De stad werd veroverd door Jozua. Bij de verdeling van het land werd zij aan de stam Juda toegekend, Joz. 15: 42. Later werd zij tot een stad voor de Levieten verklaard, Joz. 21: 13.

Mogelijke ligging van de Levitische stad Libna in het stamgebied van Juda.

Onder de regering van Joram werd zij afvallig van Juda, 2 Kon. 8:22, 2 Kron. 21:10. Zij werd door Sanherib belegerd, 2 Kon. 19: 8; Jes. 37:8.

Sanherib streed tegen Libna, Jes. 37:8

Meer weten

Artikel Libnah, en.wikipedia.org (https://en.wikipedia.org/wiki/Libnah). Engelstalig.

Bron

S.J. van Ronkel, Woordenboek der eigennamen, naar hunne eerste spelling en oorspronkelijke uitspraak met eene korte beschrijving de personen, landen en plaatsen, in het Oude Testament voorkomende, en voor het grootste gedeelte ook etymologisch behandeld. (Groningen: M. Smit, 1835) s.v. Libna. Hieruit is op 6 okt. 2017 tekst genomen en verwerkt. Van Ronkel was hoofdonderwijzer aan een Joodse school en beëdigd vertaler.