Mesopotamië na de torenbouw van Babel: verschil tussen versies

k
geen bewerkingssamenvatting
(kleine toevoeging aan de tekst)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 6:
Hemel en aarde werden voorgesteld als een berg. Aan de voet van de berg is de aarde. Boven op de berg is de hemel. Boven op de berg wonen zij die met goddelijke macht gezegend zijn.
 
Naar de mens gesproken is na de dood van Noach, God de Grote Verliezer geworden. De dienst aan de Enige Ware God (Jahwe) werd algemeen vervangen door een meergodendom. In evolutionistische kring beweert men het tegenovergestelde. Het monotheisme zou zich volgens hen ontwikkeld hebben uit voorouderverering. Dikwijls heeft het er de schijn van dat de Almachtige en Alwetende God de wereld die van Hem niet wilt weten, ongestraft haar gang laat gaan. Ze beseft dan niet dat ze zich daarbij rijp maakt voor het oordeel. De schrijver van Gen. 11:1-9 ziet, geleid door Gods Geest, in de mislukking van de torenbouw Gods speciale bemoeienis. De spraakverwarring was een te bijzondere gebeurtenis. God greep in. De miscommunicatie moet enorm zijn geweest en heeft misschien wel geleid tot veel agressie. Daarin is mogelijk de groep van Assur een belangrijke partij geweest. Hij vertrekt met zijn aanhang. Had dat misschien een Goddelijke bedoeling? Uit het geslacht van Sem zou namelijk de Messias geboren worden. Bij de intocht in Kanaän zal de HEERE terugkomen op deze Gode vijandige wereld van Nimrod (Jozua 23). God is wel absoluut in Zijn genade, maar ook absoluut in Zijn oordeel. Bij het betreden van Kanaän, zal het volk van Israël duidelijk moeten demonstreren aan wiens kant zijhet staat. Zondvloed, vloek over Kanaän door Noach, torenbouw te Babel, de mislukking daarvan en intocht in Kanaän liggen in één lijn en zijn niet los van elkaar te denken. Ook de Kanaänieten zelf zullen hun geschiedenis gekend hebben en beseft hebben, dat zij te doen hadden met volgelingen van Jahwe, de God Die zij meenden te kunnen weerstaan. Het was aan Israël om in opdracht van God deze Kanaänieten ten felste te bestrijden (Joz. 23). Bij de intocht te Kanaän bleken de Kanaänieten het kustgebied te bezetten. God eist hun gebied voor 'Zijn volk' op!
 
'''3400 - 2659'''
Regel 16:
Er begint in het land van Mesopotamië duidelijk een nieuw tijdperk. Het staat in de geschiedenis bekend als het '''middenchalcolithicum'''. Dit beslaat de periode tussen ca. 3400 v. Chr. tot 2659 v. Chr. de geboorte van Peleg, een periode van bijna 800 jaar (zie [[Chronologie: Noach tot Abraham]]). Het is de wereld geweest van de aartsvaders Selah en Heber. De gangbare geschiedschrijving plaatst het middenchalcolithicum tussen 6500 v. Chr. en 3100 v. Chr.
 
De groepen emigranten die richting Europa getrokken zijn, zullen zich vooral in de zuidelijke helft van Europa gevestigd hebben, hoewel ten noorden van de Alpen zich een interessant jachtgebied ontwikkelde van trekkende kudden dieren. Als vestigingsklimaat was de noordelijke helft van Europa minder geschikt, vanwege de strenge koude die er heersen kon (in Europa bekend als het pleistoceen). Gelijktijdig aan het middenchalcolithicum van Mesopotamië bevond Europa zich namelijk in de '''<nowiki/>'Würm-ijstijd'<nowiki/>''' of  '''<nowiki/>'Weichsel-ijstijd''''. De Moustérien-cultuur van de neanderthalers verdween of werd opgenomen in de nieuwe ijstijdcultuur van o.a. het '''Châtelperronien''' (Spanje, Frankrijk). De diverse ijstijdculturen hebben in Europa hun mooie grotschilderingen nagelaten.
 
Met de stichting van '''Ninevé''' (ca 3400 v.Chr.) begon in Mesopotamië het middenchalcolithicum. Al spoedig begon de regio van '''Ubaid (Eridoe)''', later gevolgd door '''Uruk''' (Erech of Warka), cultureel bepalend te worden. Beide plaatsen liggen in de zuidelijke helft van Mesopotamië. In Kanaän ontwikkelde zich na de torenbouw de '''Ghassoel-cultuur'''. Uruk verkreeg zijn dominante positie na een periode van grote onrust (vanwege natuurgeweld of oorlog). Die periode staat bekend als de tijd van '''Hajji Muhammad'''. Tijdens deze onrustige periode verdween de Ghassoel-cultuur van Kanaän. De periode van Uruk, na Hajji Muhammad, laat een sterke ontwikkeling zien van schrift, techniek en cultuur.