k
geen bewerkingssamenvatting
k (→Gedurig offer) |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
| (3 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
Regel 7:
'''Hebreeuwse woorden'''. Hebreeuwse woorden zijn ''korban, zebach, mincha, olah, chatah, asham.'' De algemene Hebreeuwse naam ''korban'' (meervoud ''korbanot'') betekent hetzelfde als ''gave'' en omsluit alles wat aan de dienst van God gegeven wordt, b.v. eerstelingen van de vruchten, tienden, bijdragen tot de instandhouding van het heiligdom, van de eredienst, tot onderhoud van de priesters, en van alle soorten van offers. Korban is dus offer in het algemeen. Een ''zebach'' is een slachtoffer, dus een bloedig offer: een dier uit de veestapel of een tamme vogel, waarvan het bloed wordt vergoten. Een ''zebach sjelamiem'' is een vredeoffer. Een ''mincha'' is een offer van de vrucht van het land (graan, olie, wijn) door menselijke arbeid verkregen: een spijsoffer. Een ''olah'' is een brandoffer. Een ''chatah'' is een zondoffer. Een ''asham'' is een schuldoffer.
'''Griekse woorden.''' ''Dooron'' (δωρον) is het Griekse woord voor gift, geschenk, gave. Het is de letterlijke vertaling van het Hebreeuwse ''mincha''.
'''Griekse woorden.''' ''Dooron'' (δωρον) is het Griekse woord voor gift, geschenk, gave. Het is de letterlijke vertaling van het Hebreeuwse ''mincha''. ''Thusia'' (θυσια) is het Griekse woord voor offer en komt overeen met het Hebreeuwse zebach (= "slachtoffer"). Beide Griekse woorden komen voor in: <blockquote>''Heb 8:3 Want iedere hogepriester wordt aangesteld om zowel <u>gaven</u> als <u>slachtoffers</u> te offeren; daarom was het nodig dat ook Deze iets had om te offeren. (TELOS)''</blockquote>'''Slachtoffer.''' Een slachtoffer is een ''bloedig'' offer. Het Hebreeuwse woord is ''zebach'', meervoud ''zebachiem''. <blockquote>''1Kr 29:21 De volgende dag slachtten zij voor de HERE <u>slachtoffers</u> en brachten zij de HERE brandoffers: duizend stieren, duizend rammen, duizend schapen met de daarbij behorende plengoffers, en <u>slachtoffers</u> in menigte voor geheel Israel. (NBG51)''</blockquote><blockquote>''Efe 5:1 Weest dan navolgers van God, als geliefde kinderen, Efe 5:2 en wandelt in liefde, zoals ook Christus ons heeft liefgehad en Zichzelf voor ons heeft overgegeven als een offerande en een <u>slachtoffer</u> voor God tot een welriekende reuk. (TELOS)''</blockquote>▼
''Thusia'' (θυσια) is het Griekse woord voor offer en komt overeen met het Hebreeuwse zebach (= "slachtoffer"). Beide Griekse woorden komen voor in: <blockquote>''Heb 8:3 Want iedere hogepriester wordt aangesteld om zowel <u>gaven</u> als <u>slachtoffers</u> te offeren; daarom was het nodig dat ook Deze iets had om te offeren. (TELOS)''</blockquote>''Prosphora''. Betekenis: 1. de daad van aanbieden, een brengen naar; 2. dat wat aangeboden wordt, een gave, geschenk; in het N.T. een offer, bloedig of niet: offer voor de zonde, zoenoffer<ref>''Grieks-Nederlands Lexicon'', onderdeel van de Online Bible, een uitgave van Importantia. </ref>. Het woord komt 9x voor in het Nieuwe Testament. Het [[strongnummer]] is G4376. Enkele Schriftplaatsen:<blockquote>''Hnd 21:26 Toen nam Paulus de mannen mee en na zich de volgende dag met hen te hebben gereinigd ging hij in de tempel en kondigde aan dat de dagen van hun reiniging zouden zijn vervuld wanneer voor ieder van hen de offerande was gebracht.'' (Telos)
''Hnd 24:17 Na vele jaren nu kwam ik om aalmoezen aan mijn volk en offeranden te brengen, Hnd 24:18 waarbij zij mij gereinigd in de tempel vonden, niet met een menigte of met tumult. Er waren echter enige Joden uit Asia,'' (Telos)
''Efe 5:2 en wandelt in liefde, zoals ook Christus ons heeft liefgehad en Zichzelf voor ons heeft overgegeven als een offerande en een slachtoffer voor God tot een welriekende reuk.'' (Telos)
▲''
Zie [[Slachtoffer]] voor het hoofdartikel
Regel 14 ⟶ 22:
'''Offerdieren.''' De landdieren die God als geschikt voor het offer aanwees, waren reine diersoorten en zij behoorden tot het tamme vee. Nergens en nimmer spreekt de bijbel over het offeren van wilde roofdieren. Dergelijke dieren zouden in strijd zijn met het karakter van het ware Offer, onze Heiland, die leefde en stierf in gehoorzaamheid en overgave.
'''Israëls offers.''' Het geslachte paaslam, waarvan het bloed aan de deurposten de Israëlieten vrijwaarde van het oordeel, staat aan het begin van de verlossing van Israël uit Egypte. De oudtestamentische offerdienst is door God ingesteld toen Israël in de woestijn was, op weg naar het beloofde land. Een indruk van de offerdienst geeft de volgende passage:<blockquote>''Ezr 3:3 En zij plaatsten het altaar op zijn fundament ... Zij brachten daarop brandoffers voor de HEERE, brandoffers voor de ochtend en voor de avond. Ezr 3:4 Zij vierden het Loofhuttenfeest volgens wat geschreven staat, namelijk een brandoffer van een dag op die dag in het juiste aantal, overeenkomstig de bepaling voor elke afzonderlijke dag. Ezr 3:5 Daarna het voortdurende brandoffer en dat voor de nieuwe maanden en voor alle geheiligde vastgestelde tijden voor de HEERE en voor ieder die een vrijwillige gave gaf aan de HEERE.'' (HSV)</blockquote>Brandoffer en zondoffer zijn de twee grondtypen van het offer. Het brandoffer maakt ons aangenaam voor God, terwijl het zondoffer onze zonden, die voor God onaangenaam zijn, wegneemt. Centraal in de Israëlitische offerdienst stonden de dagelijkse brandoffers en het jaarlijkse zondoffer. Daarnaast waren er vijf soorten offers die de individuele Israëliet mocht of moest brengen:
# het '''brandoffer'''<br><br>Dit staat in de offerdienst van Israël op de voorgrond. In Leviticus wordt het als eerste genoemd. Het is een vrijwillig en bloedig offer. Het moest bestaan uit een dier van vee (rund, geit of schaap) of gevogelte (duif). Het brandoffer verwijst naar het offer van Jezus Christus, die zich offerde aan God om Hem te verheerlijken.<br>Voor het hoofdartikel over het brandoffer, zie [[Brandoffer]].<br>
Regel 21 ⟶ 29:
# het '''zondoffer'''<br><br>Het zondoffer of reinigingsoffer is een verplicht offer en spreekt zinnebeeldig van Christus, die voor ons tot zonde is gemaakt, om ons vrij te maken van de macht der zonde die ons van nature in zijn greep houdt en in ons vlees woont.<br>Zie [[Zondoffer]] voor het hoofdartikel over dit onderwerp.<br>
# het '''schuldoffer'''<br><br>Het schuldoffer of hersteloffer is een verplicht offer dat gebracht werd ter genoegdoening voor de schuld door de die de zonde veroorzaakt. Het symboliseert het offer van de Heer Jezus voor onze schuld bij God. <br>Zie verder het artikel [[Schuldoffer]]
De eerste drie soorten offers waren onverplicht, ''vrijwillig'' te brengen. De Israëliet bracht een vrijwillig offer om God te danken of te eren. De beide laatste offers (zond- en schuldoffer) waren nodig om de door de zonde verstoorde betrekking tussen God en de Israëliet te herstellen; ze waren ''verplicht''. Brandoffer, zondoffer en schuldoffer zijn ''bloedige'' offers, slachtoffers; dankoffer en spijsoffer zijn ''onbloedige'' offers.
== Verdeling ==
Offers, dat is ''gaven'', kunnen naar de verschillende oogpunten, waaruit men hen beschouwt, verschillend verdeeld worden. Zo kan men hen, zoals wij zoëven zagen, splitsen in bloedige of ''slachtoffers'' en onbloedige of ''spijs''- en ''drankoffers''. Ook kan men hen, als gezegd, onderscheiden in bij de wet bevolene en uit eigen beweging gebrachte. De eerste soort bestond uit openbare offers, als de dagelijkse ''morgen''- en ''avondoffers'', de ''sabbats''-, ''nieuwe maans''- en ''feestoffers'', en uit afzonderlijke offers, welke in bijzondere gevallen gebracht werden.
Verder kan men hen nog verdelen in offers welke uit schuldbesef, en offers welke uit dankbaarheid aangeboden werden. Tot de eerste klasse brengt men de ''zoenoffers'', welke weer in ''zond''- en ''schuldoffers'' onderscheiden moeten worden, tot de tweede de ''brandoffers'', de ''dankoffers'', welke weer in ''lof''-, ''gelofte''- en ''vrijwillige'' offers verdeeld worden, en de ''spijs''- en ''drankoffers''.
De offers aan God in het Oude Testament zijn '''voorafbeeldingen''' van het Grote Offer dat de '''Heer Jezus''' in zijn Zelfovergave zou brengen. Zie [[Offer van Christus]]. ▼
God wenste van zijn verloste volk niet één soort offer, maar '''meerdere''' '''soorten'''. Elk soort offer beeldt iets van het offer van de Heer Jezus af<ref>Evenzo zijn er vier evangeliën (in plaats van één) om de persoon en het leven van de Christus te beschrijven.</ref>.▼
== Gedurig offer ==
Regel 34 ⟶ 41:
== Aanbidding en offerrande ==
Het brengen van een offer ging soms samen met aanbidding.<blockquote>''1Sa 1:3 Deze man nu ging opwaarts uit zijn stad van jaar tot jaar om te aanbidden, en om te offeren den HEERE der heirscharen te Silo; en aldaar waren priesters des HEEREN, Hofni, en Pinehas, de twee zonen van Eli.'' </blockquote>
== Voorafbeeldingen van Christus' offer ==
▲De offers aan God in het Oude Testament zijn '''voorafbeeldingen''' van het Grote Offer dat de '''Heer Jezus''' in zijn Zelfovergave zou brengen. Zie [[Offer van Christus]].
▲God wenste van zijn verloste volk niet één soort offer, maar '''meerdere''' '''soorten'''. Elk soort offer beeldt iets van het offer van de Heer Jezus af<ref>Evenzo zijn er vier evangeliën (in plaats van één) om de persoon en het leven van de Christus te beschrijven.</ref>.
== Afgodische offers ==
Niet alleen aan God worden offers gebracht, ook aan de afgoden, zelfs door het volk van God. Een afschrikwekkend voorbeeld is de afgoderij van Israël in de woestijn:<blockquote>''Ex 32:4 En hij nam ze uit hun hand, en hij bewierp het met een griffie, en hij maakte een gegoten kalf daaruit. Toen zeiden zij: Dit zijn uw goden, Israel! die u uit Egypteland opgevoerd hebben. Ex 32:5 Als Aaron dat zag, zo bouwde hij een altaar voor hetzelve; en Aaron riep uit, en zeide: Morgen zal den HEERE een feest zijn! Ex 32:6 En zij stonden des anderen daags vroeg op, en offerden brandoffer, en brachten dankoffer daartoe; en het volk zat neder om te eten en te drinken; daarna stonden zij op, om te spelen. Ex 32:7 Toen sprak de HEERE tot Mozes: Ga heen, klim af! want uw volk, dat gij uit Egypteland opgevoerd hebt, heeft het verdorven. Ex 32:8 En zij zijn haast afgeweken van den weg, dien Ik hun geboden had, zij hebben zich een gegoten kalf gemaakt; en zij hebben zich voor hetzelve gebogen, en hebben het offerande gedaan, en gezegd: Dit zijn uw goden, Israel, die u uit Egypteland opgevoerd hebben.'' </blockquote>
Regel 53 ⟶ 66:
Duits: Es ist dir gesagt, Mensch, was gut ist und was der HERR von dir fordert: was anders als Recht tun, Liebe üben und demütig wandeln mit deinem Gott?
| style="padding: 15px;" |
|}
<blockquote>''Mr 12:32 En de schriftgeleerde zei tot Hem: Juist, Meester, U hebt naar waarheid gezegd dat Hij een is en er geen ander is buiten Hem; Mr 12:33 en Hem lief te hebben met heel het hart en met heel het inzicht en met heel de kracht en de naaste lief te hebben als zichzelf is meer dan alle brandoffers en slachtoffers. Mr 12:34 En toen Jezus zag dat hij verstandig had geantwoord, zei Hij tot hem: U bent niet ver van het koninkrijk van God. (TELOS)''.</blockquote>
Regel 75 ⟶ 88:
== Meer informatie ==
Zie ook: [[Altaar]] | [[Brandoffer]] | [[Offer van Christus]] | [[Priester]] | [[Schuldoffer]] | [[Spijsoffer]] | [[Vredeoffer]] | [[Vuuroffer]] | [[Zondoffer]]
Hugo Bouter, ''Aspecten van het werk van Christus''. Gouda: Stichting Boeken om de Bijbel, 2006. Pagina's: 64. [http://www.oudesporen.nl/Download/HB266.pdf Download] (pdf-document) van OudeSporen.nl. Dit boekje behandelt de vier hoofdtypen van de oudtestamentische offeranden: De eerste drie zijn vrijwillige offeranden (het brandoffer, het spijsoffer en het vredeoffer), het vierde hoofdtype is het verplichte offer: het zond- en schuldoffer. De verschillende offers illustreren verschillende aspecten van het werk van Christus. De beschouwing geldt vooral de geestelijke betekenis van de offers.
Regel 86 ⟶ 99:
* Jaap Fijnvandraat, ''[http://www.jaapfijnvandraat.nl/index.php?page=artikel&id=3184 Op stap door het eerste boek van Samuel]'', aflevering 2. In: ''Bode van het Heil in Christus,'' jrg. 143, aug. 2000.
* ''Bijbelsch Handboek en Concordantie'' (Rotterdam: J.M. Bredée, ca. 1892), blz. 11. Hieruit is op 23 mei 2013 tekst verwerkt.
*P.J. Gouda Quint, ''Woordenboek des Bijbels, inzonderheid ten gebruike bij de Statenvertaling''. Haarlem: De erven F. Bohn, 1866. Tekst van het lemma 'Offers' is op 19 april 2019 onder wijziging verwerkt. Deze tekst handelt over de verdeling van de offers.
==Voetnoten==
| |||