Onverhoorde gebeden: verschil tussen versies

Dat geeft ons dus een eerste reden, waarom het lijkt alsof God een gebed niet verhoort: de tijd is nog niet rijp. Zie '''2 Petrus 3:9.'''

Wereldwijd worden anno 2016 circa 46 miljoen mensen misbruikt als slaaf, waarvan 25% minderjarig is. Ook in Nederland komt vandaag de dag nog een vorm van slavernij voor: de buitenlandse arbeiders, die hun paspoort af moeten staan en het leeuwendeel van hun toch al te lage loon moeten afstaan voor schamelijke huisvesting en voeding. Geloof maar gerust dat ook zij bidden om bevrijding. God belooft plechtig, dat Hij hen zeker zal verhoren. Lees maar in '''Exodus 22:23 en Deuteronomium 26:7-9.''' Maar ook hier heeft de Heer soms reden om te wachten. En die reden vertelt Hij ons niet altijd. Voor Israël gold, dat zij moesten wachten op hun bevrijding tot de Amorieten zoveel misdaden hadden bedreven dat de maat vol was, lezen we in '''Genesis 15:16'''.

Als mensen bewust iets doen, waarvan God gezegd heeft: ‘Niet doen’, dan kan het gevolg zijn dat de gebeden niet verhoord worden. Dat is de waarschuwing die de profeet Samuël het volk Israël geeft, als ze beslist een koning willen hebben, tegen Gods wil in. Het gevolg van ingaan tegen Gods wil is blijkbaar dat een later gebed niet verhoord zal worden. Dat gebed moet wel in verband staan met de ongehoorzaamheid. Zie '''1 Samuël 8:18.''' Eigenlijk ook wel logisch: als de mens niet naar God wil luisteren, waarom zou God dan wel naar de mens luisteren?

Een soortgelijke situatie speelt rondom het gouden kalf. Bewuste ongehoorzaamheid, maar nu met een voorbidder, Mozes, die zelf niet aan die ongehoorzaamheid heeft meegedaan. Zie '''Deuteronomium 9:18, 19'''. Mozes heeft 40 dagen vurig gebeden en 40 dagen gevast. Een uitermate serieus gebed dus, dat uiteindelijk verhoord werd. Wellicht omdat de voorbidder, Mozes dus, zelf deze zonde, waarvoor hij vergeving vraagt, niet begaan heeft. Ging het hier om bewuste ongehoorzaamheid, bij onbewuste ongehoorzaamheid reageert God milder, maar dan moet men wel spijt hebben van die ongehoorzaamheid zoals we lezen in '''2 Koningen 22:18,19.''' Uit onwetendheid is de Here niet op de correcte manier gediend en koning Josia vindt dat verschrikkelijk. In dit gedeelte wordt koning Josia bemoedigd door God Zelf, dat Josia de verschrikkingen die de Heer gaat brengen niet zal meemaken.

God verlangt dat wij bij ons gebed Hem danken, dat zien we in Filippenzen 4:6,7.<blockquote>''Flp 4:6 Weest in niets bezorgd, maar laat in alles, door gebed en smeking met dankzegging, uw verlangens bekend worden bij God. Flp 4:7 En de vrede van God, die alle verstand te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten bewaren in Christus Jezus. (TELOS)''</blockquote>''Voorbede voor ons door God Zelf''