Oprecht: verschil tussen versies

Oprecht betekende in 1500: ‘recht overeind, deugdelijk, eerlijk’ van ''op'' + ''recht'' (niet gebogen). Eigenlijk is hij oprecht, die rechtop gaat, en zijn gelaat rechtop houdt, in plaats van dit, uit vrees voor ontdekking van enig spoor van valsheid, gekromd te houden, en voor zich neer te zien. Over de hemellingen zong Higt:

 

''’t Gelaat staat helder en het voorhoofd zet geen rimpel,''

''De hemelduiven zijn oprecht, en zacht en simpel.''<ref>Aangehaald in Gerbrand Bruining, ''Nederduitsche synoniemen'' (1836), band 1 bladzijde 350</ref>