Origenes: verschil tussen versies

Ten tijde van de vijfde vervolging der christenen onder Severus (keizer van 193-211), welke in 202 uitbrak, onderwees Origenes zijn leerlingen zo krachtig in het geloof, dat later velen hun leven voor de christelijke godsdienst hebben overgegeven. Onder dezen waren: de eerste Plutarchus, dan twee mannen, waarschijnlijk gebroeders, Sereni genaamd en Hero. Toen Plutarchus naar de strafplaats werd geleid, om gedood te worden, was Origenes aan zijn zijde om hem te troosten, waarom hij voorzeker door de woedende schare zou doodgeslagen zijn geworden, als de goddelijke Voorzienigheid hem niet had beschermd.

 

 

== Werk en leer ==

Origenes is een groot geleerde geweest. Hij behoorde tot de Alexandrijnse school. Hij was een inspirerende docent. Het was zijn doel om het geloof tot kennis te verheffen. Hij trachtte de Grieksche wijsheid dienstbaar te stellen aan de Christelijke leer, maar meer dan eens heeft hij de Griekse denkbeelden met een Christelijken tint overgoten en is daardoor van de orthodoxe leer der kerk afgeweken. De Rooms kerk heeft hem evenmin als Clemens Alexandrinus ooit heilig verklaard. Men hield hem altoos voor verdacht.

 

Op het gebied der dogmatiek, de systematische geloofsleer, schreef hij zijn hoofdwerk ''Peri Archon'', d. i. over de beginselen. Hij nam er vier aan: God, wereld, ziel en Schrift. Dit werk is helaas alleen in Latijnse vertaling door Rufinus tot ons gekomen. In dat werk komt uit, dat Origenes in menig stuk heterodox (onrechtzinnig) was. Hij leerde een tijdloze schepping, het voorbestaan der zielen (pre-existentie), de inkerkering van de ziel in het lichaam. Hij loochende de opstanding van het lichaam en hij leerde de wederherstelling van alle dingen in hun staat voor de zondeval.

 

 

Op het terrein der ethiek schreef hij ascetische werken, o.a. een opwekking tot het martelaarsschap en over het gebed. Zijn opvolger werd Herakles, die echter niet in alles met zijn grote voorganger instemde.