k
→Ketterijen
k (→Ketterijen) |
k (→Ketterijen) |
||
Regel 167:
'''Gnostieken.''' Een gewichtige dwaalleer kwam van de Gnostieken, die het stoffelijke en lichamelijke als iets slechts voorstelden. Volgens hen wil de geest Christus ons leren hoe wij de stof, het lichaam kunnen overwinnen. Het lichaam van Christus was een schijn-lichaam. Van Christus' kruisdood en verrijzenis is geen sprake. De Gnostieken waren, uit haat tot de stof, overdreven streng (onthouding van wijn, vlees of zelfs van het huwelijk) of geringschatten en schonden de zedenwetten. Zij stelden apocriefe evangeliën en apostelgeschiedenissen samen, waarin de gnostische leerstellingen in uitspraken van de Heer en van de apostelen gekleed waren. Het Gnosticisme is bestreden door [[Ireneüs van Lyon|Irenaeus]], [[Clemens van Alexandrië]], [[Tertullianus]], [[Origenes]] e.a. Zo leidde deze strijd tot het vormen van een ''geloofswetenschap''.
Zie [[Gnostiek]] voor het hoofdartikel.
'''Manicheeërs.''' Nauw verwant met het Gnosticisme is de ketterij van de manicheeërs of het Manicheïsme. Volgens staat de god van het licht tegenover die van de duisternis, het rijk van het licht tegenover dat van de duisternis. Lichamen komen uit het rijk van de duisternis. De mensenzielen zijn daarin opgesloten. Deze vereniging van ziel en lichaam is de bron van alle kwaad. De mens moet het stoffelijke bestrijden en doden door versterving en onthouding of door mateloze zedeloosheid.
Zie [[Manicheïsme]] voor het hoofdartikel.
== De Grieks-Romeinse rijkskerk (323-590 n.C.) ==
| |||