k
geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
(5 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
Regel 1:
'''Pérgamus''' (= hoogte), het huidige Bergama in Turkije, was een oude en vermaarde stad in Klein-Azie. Daar was een christelijke gemeente, aan wie de apostel [[Johannes (apostel)|Johannes]] in opdracht van de Heer een brief moest schrijven. Daar was ook een centrum van heidendom en de troon van Satan. [[Antipas]], een getuige van Christus, werd er vermoord.
'''Naam.''' Het woord Pérgamus, (klemtoon op de eerste lettergreep), in het Nederlands ook genoemd ''Pergamon'' en ''Pergamum'' (van Lat. ''Pergamum''), in het Grieks περγαμος, ''Pergamos'', betekent ‘hoogte’. Het is afgeleid van het Griekse πυργος,
'''Ligging.''' Pergamus was een stad in het dal van de Caicus (thans ''Bakyr-Tschai'' genoemd), waarmee zich hier de rivieren Selinus en de Cetius (thans ''Berghama-Tschai'' genoemd) verenigen aan de zuidelijke voet van een berg. De Selinus stroomde door de stad en de Cetius liep er langs. De stad lag 6 uren gaans van de Elaïetische zeeboezem verwijderd in het zuiden van het Klein-Aziatisch landschap Mysië.
[[Bestand:Zeven gemeenten Openbaring Access Foundation.jpg|miniatuur|1024x1024px|''Ligging van Pergamus ('Pergamum'), een van de zeven gemeenten genoemd in het bijbelboek Openbaring'' |geen]]
'''Geschiedenis.''' Na het uiteenvallen van het rijk van Alexander de Grote ontwikkelde Pergamus zich tot een van de rijkste en machtigste steden. Zij bereikte haar hoogste bloei eerst als hoofd- en residentieplaats van het rijk Pergamus van 283 tot 133 v. Chr. alsmede onder de Romeinse heerschappij als hoofdstad van de gehele provincie Azië en als zetel van een Romeins gerechtshof.
[[Bestand:Asia Minor 188 BCE.jpg|miniatuur|995x995px|"De groei van de Romeinse macht in Klein-Azië" ("The Growth of Roman Power in Asia Minor") uit de The Historical Atlas van William R. Shepherd, 1923.|geen]]
Peragmus was de hoofdplaats van de koningshuizen van Attalus en Eumenes. Onder Attalus I en Eumenes II bereikte de stad een hoge bloei.
Ongeveer twee eeuwen vóór Chr. werd het door de Romeinen met een groot gedeelte Klein-Azië vermeerderd, en nauwelijks 70 jaren later tot een Romeins wingewest gemaakt. De Romeinse stadhouder zetelde er.
[[Bestand:Acropolis of Pergamon - Friedrich Thierch - 1882.jpg|miniatuur|1003x1003px|Gereconstrueerd beeld van de Acropolis (marktplaats) van Pergamus, door Friedrich Thierch, 1882.|geen]]
[[Bestand:Pergamonmuseum Pergamonaltar.jpg|miniatuur|777x777px|''Het uit Pergamus afkomstig Zeusaltaar in het Pergamonmuseum in Berlijn'']]
'''Heidendom.''' Pergamus ( ‘hoogte’) was een burcht van heidense religiositeit. Hier bevond zich een oude wereldberoemde tempel van Asclepius (Asklepios, Aesculapius, vroeger in het Nederlands ook Eskulaap genoemd), de god van de geneeskunst, met een toevluchtsoord (asiel, ''asylum''), waarheen men uit geheel Azië zich begaf.
Regel 15 ⟶ 18:
Van meerdere goden zijn er tempels gevonden: Athena de godin van de hemel, de vegetatiegod Dionysus, Demeter een zus van Zeus, Hera een zus en de vrouw van Zeus.
Bovendien was de stad een centrum van keizerverering.
Nog in de vierde eeuw na Chr. was er een school van heidense wijsbegeerte en toverij.
In Pergamus was, naar het oordeel van de Heer Jezus Christus, 'de troon van de satan' (Opb. 2:13), daar woonde de aanklager en tegenstander van de gelovigen.<blockquote>''Opb 2:13 Ik weet waar u woont, daar waar de troon van de satan is; en u houdt vast aan mijn naam en het geloof in Mij hebt u niet verloochend, zelfs niet in de dagen waarin Antipas mijn trouwe getuige was, die gedood werd bij u waar de satan woont. (TELOS)''</blockquote>Hier bevond zich een van eerste bibliotheken der oude wereld, een grote koninklijke bibliotheek. En hier werd het perkament (''charta Pergamena'') in de tweede eeuw v.Chr. uitgevonden en vervolgens geproduceerd.
Regel 21 ⟶ 26:
In Pergamus werd de beroemde arts Galenus in 131 v. Chr. geboren, wiens geneeskundig systeem gedurende 1500 jaren de geneeskunde zou domineren.
== Gemeente van Christus ==
'''Antipas.''' Een gelovige genaamd [[Antipas]], dien de Heer Jezus "mijn trouwe getuige" noemt (Opb. 2:13), werd in Pergamus, "waar de satan woont", gedood. Volgens de overlevering werd Antipas op het Zeusaltaar in een bronzen stier (het symbool van Zeus) geworpen, die enorm verhit werd, waardoor hij levend verbrandde<ref>[http://www.bijbelaantekeningen.nl/files/subject?2345 Pergamus], Bijbelaantekeningen.nl, geraadpleegd 26 maart 2017.</ref>.
'''Nicolaïeten.''' Te midden van de gemeente zelf was het heidendom binnengedrongen door de sekte van de [[Nicolaïeten]], die zich aan de haar omgevende wereld gelijkvormig stelden en heidense wellusten en afgodische offermaaltijden met het Christendom wilden verenigen.
== Overblijfsel ==
== Bronnen ==
|