k
geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
'''Pérgamus''' (= hoogte), het huidige Bergama in Turkije, was een oude en vermaarde stad in Klein-Azie. Daar was een christelijke gemeente, aan wie de apostel [[Johannes (apostel)|Johannes]] in opdracht van de Heer een brief moest schrijven. Daar was ook een centrum van heidendom en de troon van Satan. [[Antipas]], een getuige van Christus, werd er vermoord.
'''Naam.''' Het woord Pérgamus, (klemtoon op de eerste lettergreep), in het Nederlands ook genoemd ''Pergamon'' en ''Pergamum'' (van Lat. ''Pergamum''), in het Grieks περγαμος, ''Pergamos'', betekent ‘hoogte’. Het is afgeleid van het Griekse πυργος, ‘purgos = toren ; of hoge burcht, hoog bolwerk, een hoog versterkt bouwsel, om een vijandelijke aanval af te slaan, of een wachter in staat te stellen om alle richtingen te zien<ref>''Grieks-Nederlands Lexicon'', onderdeel van de Online Bible, een uitgave van Importantia. </ref>.
Regel 5:
'''Ligging.''' Pergamus was een stad in het dal van de Caicus (thans ''Bakyr-Tschai'' genoemd), waarmee zich hier de rivieren Selinus en de Cetius (thans ''Berghama-Tschai'' genoemd) verenigen aan de zuidelijke voet van een berg. De Selinus stroomde door de stad en de Cetius liep er langs. De stad lag 6 uren gaans van de Elaïetische zeeboezem verwijderd in het zuiden van het Klein-Aziatisch landschap Mysië.
[[Bestand:Zeven gemeenten Openbaring Access Foundation.jpg|miniatuur|1024x1024px|''Ligging van Pergamus ('Pergamum'), een van de zeven gemeenten genoemd in het bijbelboek Openbaring'' ]]
'''Geschiedenis.''' Na het uiteenvallen van het rijk van Alexander de Grote ontwikkelde Pergamus zich tot een van de rijkste en machtigste steden. Zij bereikte haar hoogste bloei eerst als hoofd- en residentieplaats van het rijk Pergamus van 283 tot 133 v. Chr. alsmede onder de Romeinse heerschappij als hoofdstad van de gehele provincie Azië en als zetel van een Romeins gerechtshof. Het was de hoofdplaats van de koningshuizen van Attalus en Eumenes. Onder Attalus I en Eumenes II bereikte de stad een hoge bloei.
Ongeveer twee eeuwen vóór Chr. werd het door de Romeinen met een groot gedeelte Klein-Azië vermeerderd, en nauwelijks 70 jaren later tot een Romeins wingewest gemaakt. De Romeinse stadhouder zetelde er.
Regel 21:
In Pergamus werd de beroemde arts Galenus in 131 v. Chr. geboren, wiens geneeskundig systeem gedurende 1500 jaren de geneeskunde zou domineren.
== Gemeente van Christus ==
'''Antipas.''' Een gelovige genaamd Antipas, dien de Heer Jezus "mijn trouwe getuige" noemt (Opb. 2:13), werd in Pergamus, "waar de satan woont", gedood. Volgens de overlevering werd Antipas op het Zeusaltaar in een bronzen stier (het symbool van Zeus) geworpen, die enorm verhit werd, waardoor hij levend verbrandde<ref>[[Pergamus]], Bijbelaantekeningen.nl, geraadpleegd 26 maart 2017.</ref>.
Maar te midden van de gemeente zelf was het heidendom binnengedrongen door de sekte van de [[Nicolaïeten]], die zich aan de haar omgevende wereld gelijkvormig stelden en heidense wellusten en afgodische offermaaltijden met het Christendom wilden verenigen. Tegelijk met de ernstige verwerping van deze verleiders belooft de Heer de overwinnaars betere genietingen van het hemels Manna, een in het oordeel vrijsprekende witte steen en een nieuwe hemelse naam. Met 'een witte steen geven' verwijst de Heer Jezus misschien naar het toenmalige gebruik in de rechtspraak om voor vrijspraak te stemmen met een witte steen en voor schuldigverklaring met een zwarte stem. De Heer geeft een witte steen, rechtvaardigt 'wie overwint' (vers 17).▼
'''Nicolaïeten.''' Te midden van de gemeente zelf was het heidendom binnengedrongen door de sekte van de [[Nicolaïeten]], die zich aan de haar omgevende wereld gelijkvormig stelden en heidense wellusten en afgodische offermaaltijden met het Christendom wilden verenigen.
'''Overblijfsel.''' Op de plaats van het oude Pergamus, waarvan nog vele overblijfselen bestaan, staat thans de stad Berghama (of Bergama). Rond 1870<ref>Deze opgave van inwonertal komt uit het als bron vermelde werk van H. Zeller uit 1872. </ref> woonden hier 4000 inwoners, die handel in boomwol en wijnbouw dreven.▼
▲
== Overblijfsel ==
▲
== Bronnen ==
|