Ramon Llull: verschil tussen versies

4 bytes toegevoegd ,  2 jaar geleden
k
geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
[[Bestand:RamonLLull.jpg|miniatuur|Ramon Llul]]'''Ramon Llul''', Raymund Lullus, Raymundus Lullus (1235 — ca. 1315) was een franciscaner monnik, scholasticus en gedreven missionaris.
Hij werd in 1235 geboren te Palma de Mallorca, opde hoofdstad van het Spaanse eiland Mallorca. Hij leefde aanvankelijk als een ridder, die het goede van deze aarde met volle teugen indronk. Plotseling in zijn werelds leven opgeschrikt, trok hij zich terug naar een berg op het eiland en begon hij de begeerte te koesteren, om op het gebied van de zending te werken.
 
Het grootste deel van Spanje was toen door de [[Saracenen]] (Arabieren uit Noord-Afrika) bezet. Ramon kende velen van hen nog vóór hethij franciscaner monnik werd. Hij merkte dat de Arabieren graag boeken lazen en interessante gesprekken voerden en vast overtuigd waren van hun islamitisch geloof. Wilde hij hen bereiken, dan moest hij hun taal leren en boeken van hen bestuderen. Hij leerde van een slaaf de Arabische taal, ontving op gevorderde leeftijd nog scholastieke vorming en ging naar de Saracenen, om deze tot het christendom te bekeren. Met andere franciscanen had hij zich voorbereid op het missiewerk.
 
Om Saracenen voor Christus te winnen had hij een zeer eigenaardige methode gekozen. Hij wilde namelijk door redenering, door bewijsvoering de Saracenen winnen.
 
Van 1300 tot 1301 preekten hij en mede-franciscanen op het eiland [[Cyprus]]. Zonder veel resultaat. In het jaar 1305 voeren ze voor de eerste keer naar Noord-Afrika. In Tunis, de hoofdstad van het Noord-Afrikaanse land [[Tunesië]], disputeerde hij met de Saracenen. Afspraak was dat hij die overwonnen werd, de godsdienst van de overwinnaar zou aannemen. Lullus overwon, maar hij werd in de kerker geworpen, tot de doodstraf veroordeeld en eerst op voorspraak van een Arabische geleerde, een invloedrijke Tunesiër, bevrijd. Ramon werd wel afgeranseld en op een schip naar Italië gezet. In de duisternis sprong hij echter in zee en zwom terug naar het vasteland om er het evangelie van Jezus Christus verder te verkondigen.
 
Weer werd hem dat verhinderd, maar hij gaf de moed niet op en kon nog twee jaar lang in Tunesië blijven.
Regel 17:
[[Bestand:Viatges llull-ca nofrontera.svg|geen|miniatuur|1260x1260px|Reizen van Lullus<ref>Toelichting op de reizen: https://ca.wikipedia.org/wiki/Ramon_Llull#/media/Fitxer:Viatges_llull-ca_nofrontera.svg</ref>]]
 
De methode om door redenering tot het geloof te voeren heeft echter gefaald en moet falen, omdat de natuurlijke mens niet verstaat de dingen die van de Geest van God zijn. ''Ars magna'' bevat 'wereldvreemde denkspelletjes'<ref name=":0">H.P. Hoffmann, G.A.N. Andries, D.A.M. Timmermans, J.B. Uytterhoeven, ''De geschiedenis van het christendom voor jonge mensen verhaald en getekend'' (Orbis en Orion Uitgevers N.V., 1982), deel 6: De nieuwe wereld, hoofdstuk 6. </ref>. Om tot geloof te komen zijn de prediking van het Woord van God en de werking van de Heilige Geest nodig.
 
Lullus schreef nog de boeken ''Ars brevis'', ''Liber magnus contemplationis'', en ''Roman van de heremiet Blanquerna'', die eerst paus en daarna weer heremiet (kluizenaar) werd.