Romeinen 12: verschil tussen versies

'''Vurige kolen op zijn hoofd hopen.''' Zodat hij terstond in zijn gevoel en gemoed geraakt wordt en zich gewonnen moet geven aan zulk een betoning van vriendelijkheid<ref>W.H. Gispen e.a. (red.), ''Beknopt commentaar op de Bijbel in de nieuwe vertaling'' (Kampen: J.H. Kok, 1985) </ref>. Oorspronkelijk is de handeling het een acte van gericht<ref>Dr. ir. J. de Graaf e.a. (red.), ''Tekst voor Tekst; de Heilige Schrift kort verklaard en toegelicht'' (Boekencentrum, 1987).</ref>, die iemand tot beschaming en inkeer moet brengen. Door zulke weldadigheid aan de vijand brengt men hem, aldus John Gill<ref>''John Gill's Expositor.''</ref>, tot een gevoel van vroegere verwondingen, en tot beschaming en bekering, en tot liefde voor de verwonde naaste, en tot voorzichtigheid voor de toekomst om de naaste niet nog meer onrecht aan te doen.