Saul: verschil tussen versies

2.566 bytes toegevoegd ,  1 jaar geleden
k
geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
 
(29 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 1:
'''Saul''' (hebreeuwsHebreeuws שָׁאוּל | sjaa-oel | šā'ūl, 'de afgebedene'), zoon van Kis uit de stam Benjamin, was de eerste koning over [[Israël (volk)|Israël]]. Hij regeerde 40 jaar lang, in de 2e helft van cade 11e eeuw vóór Christus. 1029 tot 1005<blockquote>''Hnd voor13:21 ChristusEn van toen af vroegen zij om een koning; en God gaf hun Saul, anderenzoon daterenvan dezeKis, periodeeen tussenman ca.uit 1040de totstam 1010van Benjamin, veertig jaar lang. (TELOS)''</blockquote>
[[Bestand:Samuël zalft Saul.jpg|thumb|Samuël zalft Saul tot koning van Israël]]
De gebeurtenissen rond Saul in 1 Samuël laten zich in een aantal perioden verdelen.
# Het volk eist een koning – H8.
# Samuël zalft Saul tot koning – H9, H10:1-16.
# De koning wordt door God aangewezen in aanwezigheid van het volk – H10:17-27.
# Saul wordt tot koning uitgeroepen – H11:14-15.
# Sauls functioneren als koning – H13 en verder.
 
Zijn leven wordt beschreven in het eerste boek van de profeet [[Samuël]].
Saul is niet een succesvol koning. Door eigenzinnig optreden en regelrechte ongehoorzaamheid aan God verspeelt hij zijn positie. God kiest een ander in zijn plaats – David, de zoon van Isaï.
 
Saul was de zoon van Kis uit de stam Benjamin.
De latere jaren van Sauls regering worden ontsierd door buien van zwaarmoedigheid en vlagen van waanzin. De Bijbel vertelt dat Gods Geest van Saul is geweken en dat een boze geest hem angst aanjaagt. Ook wordt hij beheerst door toenemende afgunst en openlijke vijandigheid ten opzichte van David, van wie Saul heeft begrepen dat hij de nieuwe koning zal zijn. Uiteindelijk staat Saul geheel alleen en beneemt zich het leven. 
 
{{Stamboom Saul}}
Saul had zes kinderen, Jonathan, Malchi-Sua, Abinadab, Esbaäl (Isboset), Merab en Michal.
 
[[Bestand:Samuël zalft Saul.jpg|thumb|Samuël zalft Saul tot koning van Israël]]De gebeurtenissen rond Saul in 1 Samuël laten zich in een aantal perioden verdelen.
# Het volk eist een koning – H81 Sam. 8.
# Samuël zalft Saul tot koning – H9,1 H10Sam. 9; 10:1-16.
# De koning wordt door God aangewezen in aanwezigheid van het volk – H101 Sam. 10:17-27.
# Saul wordt tot koning uitgeroepen – H111 Sam. 11:14-15.
# Sauls functioneren als koning – H131 Sam. 13 en verder.
Hij werd tot koning gezalfd door [[Samuël]], onder Gods leiding, toen de Israëlieten een koning eisten. Als de koning die zij hadden gekozen en gewenst, werd hem 'een nieuw hart' gegeven.
 
Hij regeerde van 1042-1011 vóór Christus<ref>Volgens een tijdtafel van Stichting De Oude Wereld (opgegaan in het Logos Instituut). De opgaven verschillen: anderen hebben ca. 1029 tot 1005, of ca. 1040 tot 1010.</ref>.
 
Zijn regering begon goed; maar later faalde hij door ongehoorzaamheid aan God. Hij was geen succesvol koning. Door eigenzinnig optreden en regelrechte ongehoorzaamheid aan God verspeelde hij zijn positie.
 
Saul werd verworpen en in zijn plaats werd [[David]], de zoon van [[Isaï]], door God verkozen en door Samuël gezalfd.
[[Bestand:Saul Rejected as King (Bible Card).jpg|miniatuur|Samuël maakt aan Saul bekend dat deze als koning is verworpen (1 Samuël 15:13-23).]]
'''Kinderen.''' Saul kreeg acht kinderen, te weten zes zonen en twee dochters:
* van zijn vrouw Ahinoam, de dochter van Ahimaäz had hij drie zonen: [[Jonathan (zoon van Saul)|Jonathan]], Malchi-Sua, [[Abinadab]] (of Isvi), en twee dochters: [[Merab]] en [[Michal]].
* [[Isboseth]] (of Esbaäl) was waarschijnlijk<ref>Zo P.J. Gouda Quint, ''Woordenboek des Bijbels, inzonderheid ten gebruike bij de Statenvertaling.'' (Haarlem: De erven F. Bohn, 1866), s.v. 'Saul'.</ref> de zoon van een andere vrouw
* bij zijn bijvrouw Rizpa had hij twee zonen: Armoni en [[Mefiboseth]]. Deze Mefiboseth zij niet te verwarren met de gelijknamige zoon van Jonathan.
Jonathan werd de boezemvriend van David. Merab, de oudste dochter, werd de vrouw van Adriël, nadat Saul haar eerst aan David wilde geven. Michal, die David liefhad (1 Sam. 18:20, 28), werd de vrouw van David, maar later werd zij door haar vader aan Paltiël gegeven.
 
De latere jaren van Sauls regering wordenwerden ontsierd door buien van zwaarmoedigheid en vlagen van waanzin. De Bijbel vertelt dat Gods Geest van Saul is gewekenweek en dat een boze geest hem angst aanjaagtaanjaagde. Ook wordtwerd hij beheerst door toenemende afgunst en openlijke vijandigheid ten opzichte van David, van wie Saul heefthad begrepen dat hij de nieuwe koning zalzou zijn. UiteindelijkSaul staatvervolgde Saulhem geheeljarenlang. alleenDoor enGod beneemtverlaten, zichzonder hetgeloof levenof geweten, nam hij zijn toevlucht tot een waarzegster, die hem zijn ondergang aankondigde. 
 
Hij werd verslagen door de Filistijnen, die hij had moeten overwinnen. In de strijd beneemt hij zichzelf het leven. Ook zijn zonen Jonathan (Davids vriend), Abinadab en Malkisúa sneuvelen in die strijd.
 
Zo faalde het koningschap, aan de Israëlieten naar hun begeerte toevertrouwd, bij de eerste koning.
 
{{Tijdbalk Israël 1100-1000 v.C.}}
[[Bestand:Het koninkrijk van Saul en zijn oorlogen - Access Foundation.jpg|geen|miniatuur|1308x1308px|Het koninkrijk van Saul en zijn oorlogen.]]
 
== Bron ==
''A New and Concise Bible Dictionary'' (George Morris, 1899) s.v. Saul. Tekst van dit lemma is op 11 juni 2016 vertaald en verwerkt.
 
== Voetnoot ==