Slachtoffer: verschil tussen versies

# figuurlijk gesproken iemand die, meestal buiten zijn schuld, lichamelijke, financiële of geestelijke schade lijdt; iemand die het moet ontgelden, die als het offer van heerszucht, wraak enz. van anderen valt. Ook een groep mensen, bijv. een bedrijf, kan slachtoffer zijn, bijv. van oplichting. Figuurlijk wordt het woord ook gebezigd tot aanduiding van iemand die bij het najagen van een zeker doel, doordat hij zich laat beheersen door de een of andere hartstocht, zijn ondergang vindt. Bijvoorbeeld "Karel I van Engeland werd het slachtoffer van zijn dubbelhartigheid."<ref name=":02">''Handwoordenboek van Nederlandsche Synoniemen'' (1908) s.v. offer-offerande-slachtoffer</ref>

# iemand die om het leven komt door een gebeurtenis (bijv. auto-ongeluk, vliegramp, aardbeving, aanslag)

[[Bestand:Slachtoffer.jpg|miniatuur|355x355px]]

Een slachtoffer in de eerste betekenis is een aan [[God]] (of een [[afgod]]) gewijde gave in de vorm van een bloedig offer. Het offerdier wordt geslacht, waarbij zijn bloed vloeit.<blockquote>''Jer 17:26 En zij zullen komen uit de steden van Juda, en uit de plaatsen rondom Jeruzalem, en uit het land van Benjamin, en uit de laagte, en van het gebergte, en van het zuiden, aanbrengende brandoffer, en slachtoffer, en spijsoffer, en wierook, en aanbrengende lofoffer, ten huize des HEEREN.'' (SVV)</blockquote>Het '''Hebreeuwse '''woord voor 'slachtoffer' is ''zebach'' (meervoud ''zebachiem''), van het werkwoord ''zabach'', dat (1) 'offeren, een offer brengen' of (2) 'slachten' betekent.