Wetenschap: verschil tussen versies

698 bytes toegevoegd ,  1 jaar geleden
k
Regel 33:
 
Om Gods werken te leren kennen, mogen wij vragen om verstand en inzicht. De Universiteit van Utrecht, opgericht in 1636, heeft als zinspreuk 'Zon der gerechtigheid verlicht ons'<ref>Zie https://www.uu.nl/organisatie/academiegebouw/over-het-academiegebouw/historie-0</ref>. Dit is een bede aan God/Christus<ref>De Heer Jezus wordt in de Bijbel aangeduid als 'de zon der gerechtigheid'. Deze zon zal eens in de wereld opgaan bij de wederkomst van de Heer. </ref> om inzicht. Het motto van de beroemde Universiteit van Oxford is sinds de 17e eeuw 'De Heer is mijn licht'<ref>Zie https://en.wikipedia.org/wiki/Dominus_illuminatio_mea</ref>.
 
In de moderne seculiere wetenschap is het onbehoorlijk om God als verklarende factor te noemen. Zie verderop.
 
== Onvolkomen ==
Regel 117 ⟶ 119:
Het is beschamend dat zoveel wetenschappers, ondanks hun geleerdheid en onderzoekscapaciteit, geen oog hebben voor het feit dat de wereld een schepping van God is, en niet opmerken de goddelijke intelligentie die de wetten en structuren van de natuur ons tonen.
 
'''God uitgesloten.''' In de ''beschrijving'' en ''verklaring'' van verschijnselen wordt God buitengesloten. De schepping wordt beschreven en verklaard zonder de Schepper. Het is alsof een schilderij van Rembrandt beschreven en verklaard wordt in termen van kleuren, lijnen, penselen, canvas e.d., zonder te verwijzen naar, laat staan waardering te hebben voor, de schilder (Rembrandt). En het is alsof een pianoconcert beschreven en geanalyseerd wordt in termen van de piano (het instrument met zijn klanken, aanslag, toetsen, pedalen, snaren, enz.), zonder te rekenen met de pianist
 
De ''reden'' van de uitsluiting is dat uitspraken met 'God' niet door onderzoekers onderling getoetst kunnen worden. Niet iedereen erkent de Heilige Schrift als bron van kennis over de mens, de natuur en de geschiedenis. En waar onenigheid is over de geldigheid van een kennisbron, daar is een beroep op die bron niet voor iedereen aanvaardbaar. Alleen de rede (waarneming en denken) is voor iedereen, gelovig of niet, aanvaardbaar.
 
Maar God uitsluiten uit beschrijving en verklaring is als het beschrijven en verklaren van een schilderij van de beroemde Rembrandt zonder de schilder te noemen: men beschrijft en verklaart in termen van kleuren, lijnen, penselen, canvas e.d., zonder te verwijzen naar, laat staan waardering te hebben voor, de schilder (Rembrandt). Godloos beschrijven en verklaren is ook alsof een pianoconcert beschreven en geanalyseerd wordt in termen van de piano (het instrument met zijn klanken, aanslag, toetsen, pedalen, snaren, enz.), zonder te rekenen met de pianist. 
 
'''Moedwillige uitsluiting.''' De uitsluiting van God uit het wetenschappelijk beschrijven en verklaren is moedwillig. De apostel Petrus merkt op dat in de laatste dagen spottende mensen zullen zijn die er niet van willen weten dat hemel en aarde door Gods woord geschapen zijn en dat de aarde door de zondvloed overstroomd is. In de huidige wetenschap is geen plaats meer voor de denkbeelden van een schepping (door God) en een wereldwijde zondvloed (Gods straf).  <blockquote>''2Pe 3:5 Want moedwillig is hun dit onbekend, dat door het woord van God de hemelen van oudsher waren en een aarde bestaande uit water en door water,'' ''2Pe 3:6 waardoor de toenmalige wereld, door water overstroomd, vergaan is. 2Pe 3:7 Maar de tegenwoordige hemelen en de aarde zijn door hetzelfde woord opgespaard voor het vuur en worden bewaard tot de dag van het oordeel en van de ondergang van de goddeloze mensen.'' (TELOS)</blockquote>'''Gevolg.''' Het gevolg van het methodologisch atheïsme is een (wetenschappelijk) wereldbeeld waarin God ontbreekt. Dit bevordert in de maatschappij een denken en doen waarin met God niet gerekend wordt, waarin Hij niet gevreesd en geëerd wordt. De goddeloosheid in het wetenschappelijk denken en spreken, in het hogere denken van de maatschappij, leidt tot goddeloosheid in denken en handelen in de samenleving.