Waldenzen: verschil tussen versies

Oorspronkelijk hadden ze geen plan zich van de kerk af te keren, maar door de tekenmaatregelen van paus Alexander III en paus Lactus III werd de toestand anders. Valdez bezocht het derde Concilie van Lateranen (1179) in Rome en werd in zijn gelofte van armoede bevestigd door paus Alexander III. Waarschijnlijk stelde Waldes tijdens dit concilie zijn geloofsbelijdenis op, een verklaring van de orthodoxe overtuigingen die beschuldigde ketters moesten ondertekenen. Paus Alexander III stonde de Waldenzen niet toe te prediken. Waldes verkreeg niet de kerkelijke erkenning die hij zocht. Onverschrokken bleven hij en zijn volgelingen prediken. De aartsbisschop van Lyon veroordeelde hem. onder het verbod geplaatst met zijn stier af te schaffen (1184), uitgegeven tijdens de Raad van Verona. Paus Lactus III deed hen zelfs op het concilie van Verona in de ban met zijn bul ''Ad abolendam'' (1184).

 

 

Paus Innocentius III (1198-1216) zag de onvoorzichtigheid van zijn voorgangers in. Het ging niet aan, om het groot aantal Waldenzen te beschouwen als een groep ketters. Hij beproefde hun vereniging om te zetten in een monnikachtig genootschap, van ''Pauperus Catholici'', maar deze handige manoeuvre mislukte. Hij wilde wel aan dat genootschap onder bisschoppelijk opzicht prediking en Schriftverklaring toestaan, maar de Waldenzen waren daar niet van gediend.

3°. De periode van 1872 tot heden. In 1872 een Zendingsconferentie in Florence, die om de drie jaar gehouden wordt.

 

F. W. Grosheide, J.H. Landwehr, C. Lindeboom, J.C. Rullmann, ''Christelijke Encyclopaedie voor het Nederlandsche volk''. Kampen: J.H. Kok, 1925-1931. Zes delen. Tekst van het lemma 'Waldenzen' is onder wijziging verwerkt op 12 oktober 2019.