Wenceslaus van Arnostowitz: verschil tussen versies

k
geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
 
Regel 1:
'''Wenceslaus van Arnostowitz''' (gest. 1420) was een Boheemse pastoor die levend werd verbrand, omdat hij het avondmaal bediend had met brood èn beker en zijn mening over de bediening van het avondmaal weigerde af te zweren.
 
Wenceslaus was pastoor te Arnostowitz, een plaats in de Tsjechische landstreek Bohemen. Hij was een man door de mensen bemind. In hetzelfde jaar 1420, toen Albrecht V, hertog van Neder-Oostenrijk, te Praag hulp verleende aan de rooms-koning Sigismund van Luxemburg, die tevens koning van Bohemen en Hongarije was, hem hulp verleende in de strijd tegen de Hussieten, namen Albrechts soldaten te Arnostowitz gevangen pastoor Wenceslaus, zijn kapelaan, drie werklieden en vier kinderen, van welke het oudste elf jaren was. De eerste twee werden gevangen genomen, omdat zij het avondmaal onder beide gedaanten (zowel brood als wijn) hadden bediend, de anderen omdat zij daaraan deel genomen hadden.