Willem Sluiter: verschil tussen versies

362 bytes toegevoegd ,  3 jaar geleden
k
geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
 
(3 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 2:
'''Willem Sluiter''' (1627 — 1673), ook geschreven Willem Sluyter, was een Nederlandse predikant en predikant.
 
Op 22 maart 1627 werd hij in het dorp Neede geboren. Zijn ouders waren Tileman Sluiter en Geertjen Saalkink, die in 1625 in Neede waren getrouwd. Zijn vader was bierbrouwer en korenkoper. Willems lust in letteroefeningen deed zijn ouders besluiten, hem tot predikant te laten studeren. Daartoe bezocht hij te Zutphen of Deventer de Latijnse scholen en legde zich te Utrecht voornamelijk onder de beroemde theoloog [[Voetius]] op de godgeleerdheid toe.
 
In 1650 tot proponent bevorderd, zag hij zich twee jaren later door de graaf van Limburg Styrum, als heer van de heerlijkheid Borculo, tot predikant te Eibergen aangesteld. Hier ging hij het eerste jaar in de kost, betrok daarna met twee van zijn zussen de pastorie, en nadat deze getrouwd waren, behielp hij zich met een huishoudster, totdat hij in 1662 te Borculo in het huwelijk trad met Margaretha Sibilla Hoornaert. Uit hun huwelijk werden twee kinderen geboren: Charlotte Geertruid en Johannnes.
 
Niet langer dan twee jaren mocht Sluiter zich in haar bezit verheugen: zij overleed al in oktober 1664, in de leeftijd van 24 jaar<ref>De leeftijd wordt in zijn gedicht over haar dood vermeld.</ref>, kort na de geboorte van hethun tweede kind, hun zoon Johannes, die op 15 september het levenslicht zag. Aan zijn korte huwelijksgeluk herinnert zijn ontroerende gedicht ''Doots-Echt-Scheydinge''<ref>Te lezen op: https://www.dbnl.org/tekst/slui006chri03_01/slui006chri03_01_0016.php</ref>, waarvan hieronder een deel wordt weergegeven:
Mijn troost, de lust en luister van mijn oogen,
Mijn best' Iuweel, (wie sal mijn tranen droogen?)
Regel 22:
En sagse my, om eenig leet, verslagen,
Dat menigmael ons, in ons' Ampt, ontmoet,
Wat maekte sy 't my, met haer troosten, soet!
(...)
Wy minden haer, maer GODT bemind' haer meerder;
Dies heeft hy haer tot hem gehaelt te eerder.
Wy volgen vast, d'een vroeg, en d'ander laet.
Maer saligh, die tot GODT te vroeger gaet.
SY sal niet weer tot ons beneden komen.
Wy sullen eens tot haer zijn op-genomen.
Stil en eenzaam was nu wederom zijn leven, terwijl hij de zorg voor zijn twee kinderen aan zijn schoonmoeder toevertrouwde, en zijn tijd aan ambtsbezigheden en dichtoefeningen besteedde. Uit vrees voor de Munsterse benden van de beruchte Christoffel Bernard van Galen (in de Achterhoek nog bekend onder de naam van ''Berentje van Geulen''), die in october 1665 in ons land vielen en schandelijk huis hielden, nam Sluiter, na zijn have en goed zoveel mogelijk in veiligheid gebracht te hebben, de wijk naar Overijssel en Holland.
 
Regel 64 ⟶ 71:
Dat ooit met grooter smert
Verlangt naar waterbeken.
Een bekende dichtregel van Willem Sluiter luidt: ''‘Waer yemand duysend vreugden soek, mijn vreugd is in dees’ achter-hoek''’. Aan dit Sluiters woord 'achter-hoek' dankt de Gelderse landstreek haar naam 'Achterhoek'.
 
== Meer informatie ==