Aanbevelingsbrief
Een aanbevelingsbrief is een brief waarin een persoon voor de gemeenschap of een bepaald werk wordt aanbevolen bij personen die de hem niet kennen.
In 2 Cor. 3 : 1 schrijft de apostel Paulus: “Of behoeven wij ook, gelijk sommigen, brieven van aanbeveling of voorschrijving aan u, of brieven van aanbeveling van u?” (Statenvertaling). Het insluipen van valse broeders en het ontstaan van sekten maakte reeds vroegtijdig zulke brieven nodig. Ikzelf heb ze niet nodig, zegt Paulus. Dat hij in een stad als Corinthe een gemeente van de Heer gesticht heeft, dat is voor hem een levende aanbevelingsbrief en bewijs genoeg voor zijn apostolisch ambt.
Een aanbevelingsbrief geeft een zekerheid vergelijkbaar met de vermelding in het geslachtsregister.
Ezr 2:59 En dit waren degenen die optrokken uit Tel Melah, Tel Harsa, Cherub, Addan [en] Immer, maar [die] niet konden vertellen [wie] hun familie en [wat] hun afkomst [was], of zij van Israël waren: (...) Ezr 2:62 Dezen zochten naar hun inschrijving onder hen die in het geslachtsregister waren ingeschreven, maar zij werden niet gevonden; [daarom] werden zij als onrein van het priesterschap geweerd. (HSV)
In de beweging van de Vergadering van Gelovigen worden aanbevelingsbrieven gebruikt om andere vergaderingen de zekerheid te geven dat de bezoekende gast een oprechte gelovige is, die in de thuisvergadering deelneemt aan het avondmaal en met wie ook in de bezochte vergadering het avondmaal gevierd en geestelijke gemeenschap genoten kan worden. Zonder aanbevelingsbrief wordt een gast vaak toegelaten tot deelneming aan het avondmaal op grond van zijn getuigenis, dat voorafgaand aan de samenkomst is gehoord. Het toelaten van een gast zonder aanbevelingsbrief, alleen op zijn eigen verklaring en belijdenis, verhoogt het risico op toelating van naamchristenen (die geen echte gelovigen zijn) of uitgesloten christenen (die van een plaatselijke vergadering zijn uitgesloten wegens hun ernstige dwaalleer of zonde). Een aanbevelingsbrief neemt dat risico weg. Een tweede voordeel van het gebruik van een aanbevelingsbrief is gemak voor de ontvangende vergadering. Een derde voordeel is de uitdrukking van gemeenschap en verbondenheid tussen christelijke gemeenschappen.
Naast schriftelijke aanbevelingsbrieven kunnen ook andere zaken ons 'aanbevelen' in figuurlijke zin. Luther zegt dan ook: de beste aanbevelingsbrieven zijn 1. Het getuigenis van een goed geweten (2 Cor. 1 : 12). 2. Het werk, dat de meester looft. Immers wanneer de gemeente de leraar, de schoolarbeid de onderwijzer, het land de vorst, het raadhuis de raadsheren, de vruchten de boom loven, dan is het goed.
Bron
Art. 'Aanbevelingsbrief', in: Christelijke Encyclopaedie voor het Nederlandsche volk, deel I, Kok Kampen, 1925, p. 2. Tekst hiervan is verwerkt op 13 sept. 2013.