Astarte

Astarte (= "ster"), Asjtarte, Ashtoreth of Astoret, is de naam van een Fenicische godin van de vruchtbaarheid die ten tijde van het Oude Testament werd gediend in het gebied van Syrië en Israël.

De Hebreeuwse naam in het Oude Testament is עשׁתרת, Ashtoreth, meervoud עשׁתרות of עשׁתרת, Ashtaroth (Astaroth, Astarot, Asjtarot), en betekent "ster". Het Strongnummer is 06253. Het enkelvoud Ashtoreth komt 3x voor in het Oude Testament, het meervoud Ashtaroth 12x. Astharoth of Asteroth-karnaim is ook de naam van een stad in Basan, gelegen ten oosten van de Jordaan en geschonken aan Manasse.

Het meervoud van Astarte is Astartes.

Vergelijk de Statenvertaling en de Herziene Statenvertaling van Richt. 2:13 en 10:6

Ri 2:13 Want zij verlieten den HEERE, en dienden den Baäl en Astharoth. (SV)

Ri 10:6 Toen voeren de kinderen Israëls voort te doen, dat kwaad was in de ogen des HEEREN, en dienden de Baäls, en Astharoth, en de goden van Syrië, en de goden van Sidon, en de goden van Moab, en de goden der kinderen Ammons, mitsgaders de goden der Filistijnen; en zij verlieten den HEERE, en dienden Hem niet. (SV)

Ri 2:13 Want zij verlieten de HEERE en dienden de Baäl en de Astartes. (HSV)

Ri 10:6 Maar de Israëlieten deden opnieuw wat slecht was in de ogen van de HEERE, en dienden de Baäls en de Astartes en de goden van Syrië, de goden van Sidon, de goden van Moab, de goden van de Ammonieten en de goden van de Filistijnen. Zij verlieten de HEERE en dienden Hem niet. (HSV)

Astarte is:

• een vrouwelijke godheid
• de voornaamste godin van de Feniciërs, een godin van de Sidoniërs
• de godin van de maan
• de vruchtbaarheidsgodin, vereerd in vruchtbaarheidsriten
• de verpersoonlijking van het vrouwelijk beginsel van het leven.

Haar dienst vooral was een onkuise eredienst, een dienst met allerlei seksuele praktijken. Haar dienst had meestal plaats in bossen of liever, in tempels van boomstammen met loof omvlochten. 

Ri 2:11 Toen deden de kinderen Israels, dat kwaad was in de ogen des HEEREN, en zij dienden de Baals. Ri 2:12 En zij verlieten den HEERE, hunner vaderen God, Die hen uit Egypteland had uitgevoerd, en volgden andere goden na, van de goden der volken, die rondom hen waren, en bogen zich voor die, en zij verwekten den HEERE tot toorn.
Ri 2:13 Want zij verlieten den HEERE, en dienden den Baal en Astharoth.
(SV)

Astarte werd de 'koningin van de hemel' genoemd.

Jer 7:18 De kinderen lezen stukken hout bijeen, de vaders steken het vuur aan en de vrouwen kneden deeg,- om koekjes te bakken voor ‘de koningin des hemels’ en plengoffers te plengen voor andere goden, zodat ze mij krenken; (Naardense Bijbel)

De Filistijnen vereerden Astarte. Toen zij koning Saul van Israël verslagen hadden, legden zij zijn wapenrusting in het huis van Astarte ten geschenke neer.

1Sa 31:10 Zij legden zijn wapenrusting in het huis van Astarte en zijn lichaam staken zij vast aan de muur van Beth-San. (HSV)

Tegenhangers

De Mesopotamische tegenhanger van de Fenicische Astarte is Isjtar (ook gespeld Istar), de beroemde Venus-godin van de Assyriërs, de godin van de vruchtbaarheid èn van de oorlog. Ze droeg de titel 'de koningin van de hemel'. Ze werd vooral door vrouwen vereerd om vruchtbaarheid te verkrijgen.

De Anatolische tegenhanger van Astarte is de Artemis van Efeze, een vruchtbaarheidsgodin die in het bijbelboek Handelingen wordt genoemd.

De Griekse bewerkte versie van Astarte is Aphrodite, de godin van onder andere de liefde, de schoonheid, de seksualiteit en de vruchtbaarheid.  

De Romeinen noemden haar Venus. 

Bron

Hebreeuws-Nederlands Lexicon; op basis van Strong-coderingen. Onderdeel van de Online Bible, een uitgave van Importantia. Het is gebaseerd op het Engelstalige Online Bible Hebrew-Englisch Lexicon van Larry Pierce.