Bahrein: verschil tussen versies

De oppervlakte is iets groter dan de Noordoostpolder in [http://www.christipedia.nl/Artikelen/N/Nederland Nederland]. De bevolking is gemengd: Bahreiners (46%), de rest (54%) is van buitenlandse afkomst, voornamelijk Pakistanen, verder Indiërs, Omanieten, Iraniërs en westerlingen (2010).

De [http://www.christipedia.nl/Artikelen/I/Islam Islam] is de voornaamste '''godsdienst'''. De bevolking is grotendeels (82%) islamitisch, waarvan 60% sjiieten en 40% soennieten. De soennitische moslims, waartoe ook de heersende familie behoort, zijn de meest invloedrijke groep. De sjiieten voelen zich achtergesteld.

'''Christenen''', zo’n 65.000 in getal^{[http://www.christipedia.nl/Artikelen/B/Bahrein#voetnoot_5 <nowiki>[5]</nowiki>]}, maken 5% tot 9% van de inwoners uit^{[http://www.christipedia.nl/Artikelen/B/Bahrein#voetnoot_4 <nowiki>[4]</nowiki>]}. De meesten zijn Grieks-Orthodox. Het land is redelijk tolerant voor christenen. Ze zijn vrij om thuis hun geloof uit te oefenen en samen te komen. Er zijn twee christelijke boekwinkels in het land (2010). In Bahrein wonen en werken veel buitenlandse christenen. Bahrein stond op plaats 45 (in 2010) en 47 (in 2009) op de Ranglijst Christenvervolging van Open Doors. Verdrukking van christenen met een moslimachtergond komt vooral vanuit de naaste omgeving, meer dan vanuit de overheid.

In het golfstaatje zijn voorts kleine groepen [http://www.christipedia.nl/Artikelen/J/Joden '''joden'''] en hindoes. Sinds 1948, toen de staat [http://www.christipedia.nl/Artikelen/I/Israel Israël] werd opgericht, is het aantal joden door emigratie teruggelopen. Er waren in het jaar 2007 36 Joden^{[http://www.christipedia.nl/Artikelen/B/Bahrein#voetnoot_8 <nowiki>[8]</nowiki>]}. Er is een Joodse begraafplaats en een synagoge (2007). Ondanks het geringe aantal Joden en de wens van de Joodse leiders om het gebouw een andere bestemming te geven, staat de koning van Bahrein erop dat de synagoge gehandhaafd wordt. De verhouding van de Joden met de bevolking is goed te nemen.<blockquote>''"De vreedzame samenleving met de Bahreinen is een bewijs van de religieuze verdraagzaamheid voorgestaan door Zijne Majesteit de Koning, Hamad bin Isa Al-Khalifa."''</blockquote><blockquote></blockquote><blockquote>(Nancy Khedouri, schrijfster van ''From Our Beginning to Present Day'', een boek over de Joden in Bahrein^{[http://www.christipedia.nl/Artikelen/B/Bahrein#voetnoot_6 <nowiki>[6]</nowiki>]})</blockquote>

Bahrein heeft een belangrijke economische en financiële positie in de oliewereld. Het is de thuishaven van de Vijfde Vloot van de [http://www.christipedia.nl/Artikelen/V/Verenigde_Staten Verenigde Staten].

Bahrein erkent de staat [http://www.christipedia.nl/Artikelen/I/Israel Israël] niet en onderhoudt er geen diplomatieke betrekkingen mee. Bahrein is voor de stichting van een onafhankelijke Palestijnse staat.

1948: Vóór de stichting van de staat Israel in 1948 woonden er zo’n 600 Joden in Bahrein^{[http://www.christipedia.nl/Artikelen/B/Bahrein#voetnoot_7 <nowiki>[7]</nowiki>]}. In de jaren ’47 en ’48 ontstaan er anti-Joodse rellen. Huizen van Joden worden in brand gestoken, Joden worden op straat aangevallen en al spoedig beginnen Joden het land te verlaten.

In dat jaar benoemt de koning een vrouw en Jodin Huda Ezra Nonoo tot ambassadeur in de Verenigde Staten, een buitengewoon belangrijke post. Het is de eerste keer dat een jood zo’n hoge politieke functie voor een islamitisch land bekleedt^{[http://www.christipedia.nl/Artikelen/B/Bahrein#voetnoot_7 <nowiki>[7]</nowiki>]}.

Bronnen