Ebal: verschil tussen versies

'''Ligging.''' De Ebal ligt 940<ref>Een hoogte van 938 noemt: A. Noordtzij, Joh. de Groot, ''Des Heeren heirscharen.'' Premieboek bij de N.C.R.V.-kalender 1938. Blz. 24.</ref> meter boven de zeespiegel. Het is de hoogste berg in het centrale en noordelijke deel van [[Samaria (landstreek)|Samaria]]. Tegenover de Ebal ligt de berg [[Gerizim]], die 881<ref>Een hoogte van 868 meter noemt: A. Noordtzij, Joh. de Groot, ''Des Heeren heirscharen.'' Premieboek bij de N.C.R.V.-kalender 1938. Blz. 24. </ref> meter hoog is. Beide schijnen echter lager, omdat Sichem, gelegen in het dal tussen deze bergen, zelf op een hoogte van 570<ref>A. Noordtzij, Joh. de Groot, ''Des Heeren heirscharen.'' Premieboek bij de N.C.R.V.-kalender 1938. Blz. 24. </ref> meter ligt.

'''Uitzicht.''' Op de Ebal staat aanschouwt het gehele (omringende) land. Wie noordwaarts blikt, ziet over Samaria's bergen eerst de lange bergkam van de Karmel, van de zeekust tot waar hij neerdaalt in de heuvels van En Gannim, waarachter iets kan gezien worden van de wonderlijk vruchtbare vlakte van Jizreël (= God zaait). Aan de andere zijde van de vlakte ziet hij, in nevelen gehuld, de bergen van Galiléa zich verheffen, waarboven de met eeuwige sneeuw bedekte toppen van de [[Hermon]] uitsteken als schouders en hoofd van een geweldigen reus. Wie vandaar naar het Oosten zich wendt, aanschouwt eerst boven de diepte van Gennésarets meer de hoog­vlakte, waarachter de rijke oase van Damaskus zich uitstrekt. En als hij zijn oog dan steeds meer zuidwaarts laat gaan, ziet hij eerst op de verre achter­grond het gebergte van de Hauran, en dichterbij achter het dal van de Jordaan eerst de bergen van Gilead met de diepe kloven van de Jarmoek en de Jabbok, en vervolgens die van Ammon en Moab, waartussen de Arnon zich zijn bedding heeft ge­graven. Wie van de Ebal zuidwaarts blikt, ziet aan zijn voet Sichem liggen, waarachter de helling van de Geri­zim opwaarts golft. En daarachter ziet hij een wirwar van bergen, ook die, waarop Mispa ligt, welke Jeru­zalem en het gebergte van Juda voor de speurende blik verbergt.

En eindelijk, wie zijn oog van het zuiden westwaarts laat dwalen, kan eerst iets vermoeden van de kust­vlakte, waaraan de onbesneden Filistijnen voorgoed hun naam hebben verbonden, en ziet dan hoe Kanaäns bergen in onregelmatige terrassen zeewaarts dalen. En daarachter schouwt hij het diepblauwe watervlak van de Middellandse zee, „de Groote zee" met haar kust, die Israëls westelijke grens is (Num. 34 : 6).

'''Naam.''' De naam 'Ebal' betekent, naar het Arabisch, 'bladerloos'<ref>Aldus S.J. van Ronkel, ''Woordenboek der eigennamen, naar hunne eerste spelling en oorspronkelijke uitspraak met eene korte beschrijving de personen, landen en plaatsen, in het Oude Testament voorkomende, en voor het grootste gedeelte ook etymologisch behandeld.'' (Groningen: M. Smit, 1835) s.v. Ebal. Van Ronkel was destijds hoofdonderwijzer aan een Joodse school en beëdigd vertaler. </ref>. De berg is onvruchtbaar, en misschien werden ook daarom de vloekwoorden tegen de overtreders, van Ebal, en de zegeningen voor de onderhouders der wet, van de vruchtbare en bronrijke Gerizim uitgesproken, Deut. 11:29.

A. Noordtzij, Joh. de Groot, ''Des Heeren heirscharen.'' Premieboek bij de N.C.R.V.-kalender 1938. Tekst van blz. 25-26 is onder wijziging verwerkt op 17 dec. 2020