Eglon: verschil tussen versies

Eglon was een koning der Moabieten, 'een zeer vet man' (Richt. 3:17). God sterkte hem om Israël te tuchtigen. Geholpen door Ammon (een volk dat eveneens afstamde van Lot, Gen. 19) en Amalek stak hij de Jordaan over, versloeg Israël en veroverde Jericho de palmstad, de stad die als eerste door Israël was ingenomen na de oversteek over de Jordaan. Hij maakte Israël schatplichtig en onderdrukte het volk achttien jaren lang.

De linkshandige Ehud, door God tot verlosser van Israël verwekt, maakte aan Eglons leven en aan de dienstbaarheid van Israël een einde, door de Moabiet eigenhandig te doden. Aan het hoofd van een gezantschap zou hij Eglon een schatting brengen. Na vervulde plicht, toen de andere gezanten vertrokken waren, verzocht hij de vorst alleen te mogen spreken, om hem een geheim te openbaren. Van het gunstige ogenblik maakte hij daarop gebruik, en volbracht zijn voornemen door Eglon met een scherp tweesnijdend zwaard te doden. Zijn voorzichtigheid deed hem ontkomen. Zijn daad verhief hem tot richter en schonk het land een tachtigjarige rust.