Eritrea
Eritrea, officieel geheten De Staat Eritrea, is een land in Noordoost-Afrika dat meer dan 6 miljoen inwoners telt (2012). De hoofdstad is Asmara. Het land heeft een oppervlakte 2,8 x Nederland en 3,9 x België. Assab in het zuiden is de belangrijkste havenstad.
Eritrea is de Italiaanse vorm van de Griekse naam Ἐρυθραίᾱ (Erythraíā ) = "rood [land]".
De inwoners van Eritrea zijn (anno 2012) verdeeld over negen volken; de Tigrinya, de grootste groep, dan de Tigre, de Afar, de Saho, de Kunama, de Nara, de Bilin, de Hedareb en de Rashaida.
Eritrea heeft geen officiële taal. De meest gesproken talen zijn het Tigrinya en het Arabisch. Op school worden kinderen van jongs af aan onderwezen in het Tigrinya, de taal van het Tigrinyavolk, de grootste bevolkingsgroep. Andere volken spreken Arabisch. Op het voortgezet en wetenschappelijk onderwijs is het Engels de voertaal.
De regeringsvorm is een republiek (anno 2012). De regering is marxistisch geinspireerd (anno 2008). President is sinds 1993 Isayas Afewerki, die uit de gewapende verzetsbeweging tegen Ethiopië is voortgekomen en in het communistische China zijn militaire opleiding heeft gehad. Dissidenten, vooral politieke, maar ook christenen, worden inhumaan behandeld en gemarteld.
De helft (50 procent) van de bevolking is moslim (soenniet). Sinds 2002 erkent de Eritrese overheid nog slechts vier godsdienstige richtingen: de islam, de Eritrees-orthodoxe, de lutherse en de rooms-katholieke kerk. De overheid tracht niet-geregistreerde kerken uit te roeien.
Eritrea is een arm land.
Christenheid
Het aantal christenen wordt geschat op 2,5 miljoen[1], dat is bijna 50 procent van de bevolking. Van de bevolking is 30 procent lid van de Eritrese Orthodoxe Kerk, 13 procent rooms-katholiek en behoort 5 procent tot kleinere religieuze groeperingen, waaronder protestantse kerken.
Het aantal evangelische christenen op zo’n 20.000 geschat. Voor deze groep is de mensenrechtensituatie zorgelijk. Vooral christenen die actief bezig zijn hun geloof uit te dragen, worden opgepakt. Wie in het openbaar of thuis gesnapt wordt, wordt opgepakt, mishandeld en onder druk gezet om het geloof op te geven. Dat overkomt ook Eritrees-orthodoxe christenen. Door het getuigenis van christenen in het leger, waarin ze moeten dienen, komen veel soldaten tot geloof[2].
Geschat wordt dat tussen de 1500 en de 3000[3] christenen in gevangenissen verblijven, veelal onder erbarmelijke omstandigheden. Sommigen van hen zijn opgesloten in metalen zeecontainers en ondergrondse cellen, om hen te dwingen hun geloof af te zweren. De regering ontkent dat er sprake is van geloofsvervolging in Eritrea. Het land staat op nummer 11 (jaar 2012) van de ranglijst Christenvervolging van Open Doors (jaar 2011: 12e plaats).
De Eritrese Helen Berhane beschreef haar lijden in de gevangenis: "Ik weet nog hoe ik op de vloer lag. Mijn spieren begonnen onwillekeurig te verkrampen. De bewaker stond tegen zijn bureau geleund en keek op mij neer. “Helen, je moet stoppen met geloven.” Alles deed pijn na de heftige martelingen. Maar niets in mij dacht aan opgeven. Ik antwoordde de bewaker: “Suleiman, u kunt met me doen wat u wilt, maar ik blijf in God geloven en blijf Hem trouw, ook al vermoordt u me daarvoor.” Hij greep zijn knuppel en begon me weer te slaan, centimeter voor centimeter, van mijn hoofd tot mijn voeten. Ik heb nog nooit zo’n pijn gevoeld. Elke klap liet een brandend gevoel achter. Ik klampte mij vast aan de woorden van Jesaja 53:7. Hij, Jezus, werd mishandeld ... en deed Zijn mond niet open. Ik putte er kracht uit. In de tijd van mijn gevangenschap herinnerde ik mij een uitspraak van Richard Wurmbrand. Hij schreef dat christenen net zo min als nachtegalen het zingen kan worden belet. Zelfs in gevangenschap. Twee jaar lang zat ik in de gevangenis en ik zong!"[4]
Video: Vervolging in Eritrea (2008). Duur: 8 min. 18 sec. Engels gesproken. Bron: Youtube.com; Auteur: Voice of the Persecuted Church. Geüpload door onlyone2299 op 31 mrt 2008.
Buitenlandse betrekkingen
Eritrea staat op gespannen voet met Ethiopië. De landen vochten in de 20e eeuw diverse bloedige conflicten uit. De laatste grote oorlog was van 1998 tot en met 2000. Er vielen toen naar schatting 80.000 doden. Eritrea snijdt Ethiopië af van de Rode Zee.
Geschiedenis
Eritrea behoorde eerst aan Egypte.
Ten tijde van het Romeinse keizerrijk wordt Eritrea een zelfstandig koninkrijk, dat groter is dan het huidige Eritrea, met Griekse beschaving.
Sinds de middeleeuwen behoorde Eritrea tot Abessinië (Ethiopië).
16e eeuw: de Turken heersen er korte tijd
1865: het kustgebied komt bij Egypte. Begin van de Italiaanse kolonisatie.
1882: de havenstad Assab wordt een Italiaanse kolonie.
1885: Italië bezet de havenstad Massawa
1890: Assab en Massawa door Italië tot ‘Colonia Eritrea’ gemaakt.
1941: Italiaanse troepen door de geallieerden verdreven. Eritrea wordt een Brits protectoraat. Tot 1943 echter zouden de Italianen in Eritrea nog een guerrillastrijd voeren tegen de Britten.
1947: Vredesverdrag van de Britten met Italië. Bepaald werd Eritrea voorlopig onder Brits gezag zou blijven, in afwachting van een definitieve beslissing.
1952: Eritrea wordt autonoom deel in een federaal verband met Ethiopië, volgens een besluit van de Verenigde Naties. Eritrea krijgt een eigen parlement en ambtenarenapparaat en afgevaardigden van Eritrea worden lid van het parlement van Ethiopië.
1961: de federatie wordt door keizer Haile Selassie van Ethiopië ontbonden. Velen in Eritrea waren het hiermee oneens en er volgden vele protesten, vooral van studenten. Eritrese Onafhankelijkheidsoorlog begint: in september neemt het Eritrean Liberation Front (ELF, Eritrese Bevrijdingsfront) de wapens op tegen de Ethiopische regering. Deze oorlog duurt 30 jaar.
1962: het Eritrese parlement wordt afgeschaft. De keizer maakt Eritrea de veertiende provincie van Ethiopië.
1971: het Eritrean People's Liberation Front (EPLF) maakt zich lost uit het Eritrean Liberation Front (ELF).
Deze groepen raken met elkaar in gevecht en ontketenen de Eritrese Burgeroorlogen, waarna het EPLF als sterkste uit de strijd komt.
1991: Einde van onafhankelijkheidsoorlog met een overwinning van de Eritrese rebellen over het Ethiopische regeringsleger. Eritrea wordt onafhankelijk.
1992: Op 14 juni 1992 treedt een overgangsregering onder leiding van Isayas Afewerki aan.
1993: een ruime meerderheid van de bevolking van Eritrea stemt in april voor onafhankelijkheid. De VN en Ethiopië erkennen Eritrea als onafhankelijk land. Isayas Afewerki wordt president van Eritrea.
1994: De betrekkingen met Soedan worden verbroken.
1998: grensoorlog met Ethiopië (de Eritrees-Ethiopische Oorlog)
1999: Eind dit jaar zijn er zo'n 600 000 vluchtelingen als gevolg van de oorlogshandelingen.
2000: op 12 december 2000 komt onder auspiciën van de Verenigde Naties een einde aan de grensoorlog met Ethiopië. In het grensgebied legert zich een VN-vredesmacht, in afwachting van de vaststelling van de grens tussen beide landen door een internationale commissie.
2002: Sinds 2002 erkent de Eritrese overheid nog slechts vier godsdienstige richtingen: de islam, de Eritrees-orthodoxe, de lutherse en de rooms-katholieke kerk.
2009: de organisatie Human Rights Watch (HWR) stelt de mensenrechtensituatie in Eritrea aan de kaak. Volgens HRW wordt op grote schaal gemarteld, worden duizenden onder slechte omstandigheden opgesloten en wordt op grote schaal dwangarbeid toegepast.
In 2009 laat Eritrea 600 christenen vrij. Een groot aantal gevangenen dreigde te sterven in de cel en dat zou de Eritrese overheid in een kwaad daglicht stellen[5].
2010: Open Doors schat dat meer dan 2.200 Eritrese christenen gevangen zitten (mei 2010).
2011: Volgens Open Doors zijn zeker 14 christenen gestorven tijdens hun gevangenschap.
Meer informatie
Dossier met nieuwsberichten over christenvervolging in Eritrea op RefDag.nl
Bronnen
Artikel 'Eritrea' op Wikipedia.nl. Hieruit is op 17 okt. 2012 tekst over de geschiedenis van Eritrea en de volken genomen en verwerkt.
Artikel Eritrea, in: Microsoft Encarta Winkler Prins Encyclopedie 2007. 1993-2006 Microsoft Corporation/Het Spectrum.
Artikel 'Druk op christenen Eritrea neemt toe', op RefDag.nl, 1 feb 2011.
Voetnoten
- ↑ Open Doors, art. Eritrea (17 okt. 2012). Open Doors stelt het inwonertal van Eritrea echter op 5,4 miljoen (17 okt. 2012).
- ↑ Open Doors, art. Eritrea (17 okt. 2012).
- ↑ Stichting De Ondergrondse Kerk noemde in aug. 2011 een geschat aantal van 3000 christenen.
- ↑ Bron: e-mailbericht van Stichting De Ondergrondse Kerk, 28 mei 2019.
- ↑ Nieuwsartikel Christen overlijdt in gevangenkamp Eritrea, op CIP.nl, 10 mei 2010.