k
→Samenvatting
k (→Bronnen) |
k (→Samenvatting) |
||
Regel 46:
Johannes de Doper legt een volgend en ontroerend getuigenis af aangaande Jezus. Johannes' blijdschap wordt vervuld door het horen van de stem van de Bruidegom, hoewel hijzelf ten opzichte van de Heiland minder moet worden. De laatste twee verzen zijn ongetwijfeld<ref>Aldus ''A New and Concise Bible Dictionary'' (George Morris, 1899) s.v. 'John, the Gospel by'.</ref> de woorden van de evangelist. Jezus wordt als de Zoon voorgesteld. Geloof in Hem is eeuwig leven, ongehoorzaamheid aan Hem houdt de mens onder Gods toorn.
'''Joh. 5''' Een teken te Jeruzalem: genezing van een verlamde bij het badwater Bethesda op de sabbat en Jezus’ verantwoording aan de Joden.
Regel 154 ⟶ 147:
1. overgeleverd getuigenis (uit de 2e eeuw: Polycarpus, die Johannes gekend heeft; [[Ireneüs]]) dat Johannes het evangelie in zijn ouderdom te Efeze geschreven heeft. Volgens Clemens van Alexandrië (late tweede eeuw) is het evangelie naar Johannes het oudste van de evangelieën. Volgens de christelijke overlevering is dit geschrift het laatst geschreven bijbelboek.
2. het beschouwend karakter van dit evangelie past bij Johannes' ouderdom<ref name=":0">F.W. Grosheide, G.P. van Itterzon: ''Christelijke Encyclopedie'' (Kampen, J.H. Kok N.V, 1959) s.v. Johannes, evangelie van</ref>.
Er zijn echter sterke argumenten voor een datering '''vóór de verwoesting''' van Jeruzalem.
|