Naar inhoud springen

Evangelie naar Johannes: verschil tussen versies

Evangelie naar Johannes (bekijk bron)

Versie van 19 aug 2017 09:54

1.449 bytes verwijderd ,  6 jaar geleden
k
→‎Samenvatting
VisueelWikitekst
Regel 46:
 
Johannes de Doper legt een volgend en ontroerend getuigenis af aangaande Jezus. Johannes' blijdschap wordt vervuld door het horen van de stem van de Bruidegom, hoewel hijzelf ten opzichte van de Heiland minder moet worden. De laatste twee verzen zijn ongetwijfeld<ref>Aldus ''A New and Concise Bible Dictionary'' (George Morris, 1899) s.v. 'John, the Gospel by'.</ref> de woorden van de evangelist. Jezus wordt als de Zoon voorgesteld. Geloof in Hem is eeuwig leven, ongehoorzaamheid aan Hem houdt de mens onder Gods toorn.
 
'''Joh. 4''' Gesprek met een Samaritaanse vrouw. De stervende zoon van een hoveling genezen.
* 4: 1-42   Uit Judea komt de Heer Jezus aan de bron van Jacob, bij de Samaritaanse stad [[Sichar]], in gesprek met een vrouw. Hij wordt door haar en velen daar erkend als de Heiland der wereld.
* 4: 43-54 Het tweede wonder in [[Kana]] in [[Galiléa]]: een zoon van een hoveling, die op sterven ligt, wordt gezond.
De Heer verlaat Judea en moet op Zijn weg naar Galilea door Samaria. Bij Sichar, aan de bron van Jacob, ontmoet Hij een vrouw, die al vijf mannen heeft gehad. De Heer spreekt over God als een gever en zegt dat hij bereid is haar levend water te geven. Wie dat water ontvangt, krijgt in zich een bron die springt tot in het eeuwige leven. Ongetwijfeld doelt de Heer op "de Geest des levens in Christus Jezus"(Rom. 8:2), een bron van blijvend geluk in het binnenste. God de Vader, die geest is, zoekt mensen die Hem aanbidden in geest en waarheid. Door het getuigenis van de vrouw, wier levenslot de Heer blijkt te kennen, en door de woorden van de Heer zelf, komen vele Samaritanen in Sichar tot geloof.
 
Na een verblijf van twee dagen in Sichar reist de Heiland door naar [[Galilea]]. Daar geneest hij op afstand de zoon van een hoveling, die op sterven ligt. Sommige Schriftverklaarders<ref name=":0">F.W. Grosheide, G.P. van Itterzon: ''Christelijke Encyclopedie'' (Kampen, J.H. Kok N.V, 1959) s.v. Johannes, evangelie van</ref> zien hierin een zinnebeeld van Jezus' werk in Israël om het kwijnend geloof van het godvrezend overblijfsel levendig te houden.
 
'''Joh. 5'''  Een teken te Jeruzalem: genezing van een verlamde bij het badwater Bethesda op de sabbat en Jezus’ verantwoording aan de Joden.
Regel 154 ⟶ 147:
1. overgeleverd getuigenis (uit de 2e eeuw: Polycarpus, die Johannes gekend heeft; [[Ireneüs]]) dat Johannes het evangelie in zijn ouderdom te Efeze geschreven heeft. Volgens Clemens van Alexandrië (late tweede eeuw) is het evangelie naar Johannes het oudste van de evangelieën. Volgens de christelijke overlevering is dit geschrift het laatst geschreven bijbelboek.
 
2. het beschouwend karakter van dit evangelie past bij Johannes' ouderdom<ref name=":0">F.W. Grosheide, G.P. van Itterzon: ''Christelijke Encyclopedie'' (Kampen, J.H. Kok N.V, 1959) s.v. Johannes, evangelie van</ref>.
 
Er zijn echter sterke argumenten voor een datering '''vóór de verwoesting''' van Jeruzalem.
Overgenomen van "https://www.christipedia.nl/wiki/Speciaal:MobielVerschillen/9459"
Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.
Meer informatie