Jefta: verschil tussen versies

Regel 3:

De '''naam''' Jefta (Grieks ''Ιεφθαε;'' Lat. ''Iepthae''; Hebr. ''Jiftach;'' Eng. ''Jephthah''), ook gespeld ''Jeftha'' (in de Statenvertaling) betekent ‘hij opent’<ref>Aldus ''Hebreeuws-Nederlands Lexicon'', onderdeel van de Online Bible, een uitgave van Importantia.</ref> of ‘hij zal openen’, van het werkwoord ''patoäch''<ref>Aldus S.J. van Ronkel, aangehaalde plaats.</ref>. De persoonsnaam wordt 29 keer genoemd in het Oude Testament en 1 keer in het Nieuwe Testament (Hebr. 11:32).

Jefta was de zoon van Gilead en een ~~bijvrouw~~. Jefta woonde te Mizpa in het land van Gilead. ~~Hij~~ ~~verloste~~ ~~Israël~~ ~~uit~~ de ~~macht~~ ~~der~~ ~~Ammonieten~~.

Jefta was de zoon van Gilead, die hem had verwekt bij een hoer; hij was een 'hoerekind', Richt. 11:1. Jefta woonde in Mizpa in het land van Gilead. Zijn halfbroers, de zonen van de vrouw van Gilead, verstootten hem. Daarop ging Jefta wonen in het land Top, Richt. 11:3. Daar voegden zich leeghoofdige mannen bij hem, die met hem uittrokken, Richt. 11:3.

Toen de Ammonieten de oorlog aanbonden met Israël, werd Jefta te hulp geroepen. De oudsten van Gilead boden hem aan om legeroverste te zijn, ja, een hoofd over alle inwoners van Gilead. Jefta gaf gehoor aan hun oproep. Hij verloste Israël uit de macht der Ammonieten.

[[Bestand:Jefta en de Ammonieten - Access Foundation.jpg|centre|thumb|1134x1134px]]

[[Bestand:Jefta en zijn dochter.jpg|thumb|640x640px|Zijn dochter komt Jefta tegemoet, als hij van de overwinning terugkeert. ]]