Jozef Barsabas
Jozef, genaamd Barsabas, die ook de bijnaam Justus (= de rechtvaardige) droeg, maakte met Matthias het tweetal uit, waaruit de laatstgenoemde door de discipelen met gebed en loting, na Jezus' hemelvaart, in plaats van Judas tot apostel gekozen werd (Hand. 1: 23).
Hnd 1:21 Er moet dan van de mannen die met ons samen kwamen al de tijd dat de Heer Jezus onder ons inging en uitging, Hnd 1:22 te beginnen bij de doop van Johannes tot op de dag dat Hij van ons werd opgenomen, een van hen met ons getuige van zijn opstanding worden. Hnd 1:23 En zij stelden er twee: Jozef, Barsabas geheten, die bijgenaamd was Justus, en Matthias. (Telos)
Vreemd is het niet, dat aan de veel gebruikelijke naam Jozef, die hij droeg, om hem van anderen te onderscheiden, een en andere naam werd toegevoegd, of aan zijn vader ontleend (Barsabas, d. i. zoon van Sabas), of aan zijn rechtschapen karakter (Justus = de rechtvaardige).
Er is geen twijfel aan (vgl. Hand. 1: 21-22), of hij behoorde onder de bijzondere leerlingen van Jezus, gedurende zijn omwandeling op aarde, en was misschien wel een van de zeventig discipelen[1]. Hij is ons overigens verder onbekend, en er bestaat geen genoegzame reden, om hem voor dezelfde als Barnabas, die pas in Hand 4:36 optreedt, te houden.
Volgens de overlevering heeft hij de gifbeker, waartoe hij veroordeeld was, zonder schadelijk gevolg gedronken[2].
Bron
W. Moll, P.J. Veth, F.J. Domela Nieuwenhuis e.a., Bijbelsch woordenboek voor het christelijk gezin. Tweede Deel I - N. Amsterdam: P.N. van Kampen, 1855. Uit het lemma "JOZEF, genaamd Barsabas", 27 okt. 2017 tekst genomen en verwerkt.