Lectio Divina
De Lectio Divina is een omstreden methode om, uitgaande van een persoonlijke Schriftlezing, “de Heer te ontmoeten en hem toe te laten ons leven te veranderen”[1].
De methode omvat vier stappen, die met Latijnse termen worden aangeduid[1]:
- Lectio, een aandachtige, ontvankelijke en onbevangen lezing van een Schriftgedeelte
- Meditatio, de overweging die een brug slaat tussen de Bijbel en het eigen leven.
- Oratio, het gebed als antwoord op Gods stem.
- Contemplatio, verstilling en aanbidding als extra dimensie van het gebed.
In de huidige belevingscultuur wordt de methode een middel tot Godsbeleving.
Sommige Bijbelgetrouwe beoordelaars van de methode wijzen op de mystieke Katholieke achtergrond van de methode en op het gevaar van subjectivisme en beïnvloeding door boze geesten. Beinvloeding door boze geesten kan plaatsvinden als de beoefenaar van de Lectio Divina zijn denken uitschakelt en zich openstelt voor ‘goddelijke’ invloeden uit de onzienlijke geestelijke wereld. In verband hiermee wordt een parallel met oosterse meditatie aangewezen, die in occulte belasting kan resulteren.
Voetnoot
- ↑ 1,0 1,1 Aldus het Vlaams Bijbelgenootschap op hun website http://www.bijbelvlaanderen.be/ dd. Jan. 2011). Dit genootschap gaf in 2008 een Lectio Divina-leesgids bij het Marcusevangelie uit.