Lector

Een lector of lectrice (meervoud: lectores / lectrices) is in sommige kerken een functie, waarin iemand tijdens de kerkdienst een gedeelte uit de Bijbel voorleest: de Schriftlezing doet. De functie komt voor in katholieke, orthodoxe en protestantse kerken.

Woord. Het woord 'lector' komt van het Latijnse werkwoord legere = lezen; de lector is 'degene die leest'. De dienst van het voorlezen wordt 'lectoraat' genoemd.

Oorsprong

Voorlezen komt al voor de tijd van het Nieuwe Testament. De apostel Paulus schrijft aan Timotheüs:

1Ti 4:13  Houd aan met het voorlezen, het vermanen en het leren, totdat ik kom. (Telos)

Merk het onderscheid op tussen lezen en horen in dit vers:

Opb 1:3  Gelukkig hij die leest en zij die de woorden van de profetie horen en die bewaren wat daarin geschreven staat; want de tijd is nabij. (Telos)

Voorlezer was een aanzienlijke functie in de 2de eeuw, voornamelijk omdat zulke personen konden lezen en schrijven. Aan het begin van de 3de eeuw werd de functie opgenomen in de kerkelijke hiërarchie, die toen vorm begon te krijgen. De lector was belast met het bewaren van de heilige teksten, voor te lezen voor diegenen die preekten, het zingen van de lessen en het zegenen van het brood en de vruchten. Hij deed dienst als secretaris van ouderlingen en opzieners.

Meer informatie

Lector (liturgie), op nl.wikipedia.org.