Leonidas van Alexandrië
Leonidas, ook geschreven Leonides, was de vader van kerkleraar Origenes. Hij stierf in de derde eeuw n.C. de dood van een martelaar.
Ten tijde van de vijfde vervolging der christenen in het Romeinse rijk, die in het begin van de 3e eeuw uitbarstte, werden vele vrome Christenen om de christelijke godsdienst onder de grootste pijnigingen ter dood gebracht. Onder deze was ook Leonidas, de vader van de geleerde Origenes, een man van zeventig jaren. Toen hij in de gevangenis zat, vermaande hem zijn zoon Origenes, die toen slechts zeventien jaren oud was, met een troostvolle brief tot volharding in zijn lijden, en dat vader zich niet moest bekommeren om zijn vrouw, Origenes' moeder, en haar zeven jeugdige kinderen, van welke Origenes de oudste was. Leonidas, aldus door zijn zoon tot volharding opgewekt, en bovenal versterkt door de bijzondere bijstand van de Heilige Geest, werd, omdat hij verstandig bleef, om de belijdenis van Christus, te Alexandrië onthoofd, in het tiende jaar der regering van Septimus Severus (203 n.C.), toen Letus in die stad van Egypte stadhouder was, terwijl al zijn bezittingen ten behoeve van de schatkamer des keizers werden verbeurd verklaard.
Bron
Adrianus Haemstede, Historie der martelaren; Die, om de getuigenis der evangelische waarheid, hun bloed gestort hebben, van Christus onze Zaligmaker af tot het jaar 1655. Amsterdam: 1671. Herziene druk 1881. Online: http://www.iclnet.org/pub/resources/text/nederlandse/haemstedius-martelaren.htm. Hieraan is tekst ontleend en verwerkt.