Luit
De luit is een snaarinstrument dat met de vingers wordt bespeeld. Het is een van de drie snaarinstrumenten (luit, harp, lier) die in de Bijbel genoemd worden.
Woord. Engels: lute. Frans: luth. Duits: Laute.
In het Oude Testament komt het Hebreeuwse woord nebel (נבל) voor, dat (1) 'leren zak, kruik' of (2) 'harp, luit' betekent. Het Strongnummer is 05035. De Statenvertaling vertaalt 27x door 'luit'. De NBG51-vertaling echter vertaalt door 'harp'. De King James heeft 22x 'psalteries'.
In de Nieuwe Bijbelvertaling wordt de luit alleen genoemd in Daniël 3:10-17, als vertaling van het Aramese woord sjalisjiem.
Vorm. Een luit had een kleine ronde klankkast en een lange hals. Waarschijnlijk had de luit drie of vier snaren[1].
De laatste psalm wekt ons op om God te loven met allerlei instrumenten, waaronder de luit.
Ps 150:3 Looft Hem met geklank der bazuin; looft Hem met de luit en met de harp! (SV)
Bij de inwijding van de muur van Jeruzalem ten tijde van Ezra en Nehemia werd op luiten gespeeld.
Ne 12:27 Bij de inwijding van de muur van Jeruzalem zochten zij de Levieten uit al hun woonplaatsen om hen naar Jeruzalem te brengen, om met blijdschap de inwijding te verrichten, met dankzegging en met gezang, met cimbalen, luiten en harpen. (HSV)
Luther vertaalde hier door 'Psaltern'. De Roomskatholieke vertaling van Canisius en Willibrord vertalen hier door 'harpen'.
Meer informatie
Een voorbeeld van Middeleeuwse luitmuziek op Youtube (muziekvideo, speelduur anderhalve minuut).
Een muziekvideo met twee luiten: Trio Mandili and Bebit Musa - kazakh folk song "Gulderayim". Youtube.com: Trio Mandili, 28 dec. 2016. Duur: 2 min. 14 sec.
Voetnoot
- ↑ DeBijbel.nl, onderwerp Luit, geraadpleegd 22 okt. 2016. De site is van het Nederlands Bijbelgenootschap.