Maarten Luther: verschil tussen versies
Toegevoegde inhoud Verwijderde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 16: | Regel 16: | ||
Zijn beschaafde en vredelievende vriend Philippus Melanchton, hoogleraar in de Griekse taal te Wittenberg, was van grote betekenis voor Luther was. Deze schreef: „ik ben de baanbreker, Melanchton is de man die in stilte zaait met zijne rijke gaven, hem door God verleend". |
Zijn beschaafde en vredelievende vriend Philippus Melanchton, hoogleraar in de Griekse taal te Wittenberg, was van grote betekenis voor Luther was. Deze schreef: „ik ben de baanbreker, Melanchton is de man die in stilte zaait met zijne rijke gaven, hem door God verleend". |
||
== In de ban gedaan == |
|||
⚫ | |||
Toen Luther zijn reformatorische denkbeelden door verschillende boeken trachtte te verbreiden, dreigde de paus met de ban. Luther schreef, naast andere kleine geschriften, drie boeken: 1e ''Aan zijne keizerlijke majesteit en de christelijke adel der Duitse natie'', 2e ''Over de Babylonische gevangenschap der pausen'', 3e ''Over de vrijheid van een christenmens''. De paus veroordeelde 41 zinsneden uit deze boeken en gebood, dat Luther binnen 60 dagen herroepen zou, anders zou hij door de ban getroffen worden. |
|||
Eerst schreef Luther tegen de gedreigde ban, maar op 10 december 1520 verbrandde hij voor de Elsterpoort in Wittenberg, in tegenwoordigheid van een menigte studenten en doctoren, alle pauselijke canonieke boeken en de bul. Toen was de breuk met Rome's kerk een voldongen feit. De paus sprak nu de ban uit over Luther en al diens aanhangers en het interdict over alle plaatsen, waar deze zich mochten ophouden. Toen was terugkeer voor Luther onmogelijk geworden. |
|||
⚫ | |||
{{Tijdbalk kerkgeschiedenis 1500-1599}} |
{{Tijdbalk kerkgeschiedenis 1500-1599}} |