Menahem

Menáhem (= "trooster"), ook geschreven Menachem of Menacheem, was de moordenaar en opvolger van Sallum, de koning van Israël, die het tienstammenrijk gedurende 10 jaren, van 750 tot 739 vóór Chr., bestuurd heeft. We lezen over hem in 2 Koningen 15:16-22.

Naam. De Hebreeuwse naam is מנחם, Menacheem, en betekent "(ver)trooster". Het Strongnummer is 04505. De naam komt 8x voor in het Oude Testament.

Hij was de zoon van Gadi. Hij versloeg de overweldiger Sallum en besteeg de troon in zijn plaats in het 39e regeringsjaar van Azaria de koning van Juda (2 Kon. 15:17). Hij was een tijdgenoot van de profeten Hoséa en Amos. 

Hij deed wat slecht was in de ogen van God, 2 Kon. 15:18. Zijn regering kenmerkte zich door slaafse onderwerping aan de Assyrische vorst Pul, wiens inval hij voor een zeer grote som moest afkopen, en door afgoderij en wreedheid. Het laatste toonde hij na de inneming van Tifsah, 2 Kon. 15:16.

Hij stierf een natuurlijke dood en werd door Pekahja opgevolgd.

Bronnen

P.J. Gouda Quint, Woordenboek des Bijbels, inzonderheid ten gebruike bij de Statenvertaling. Haarlem: De erven F. Bohn, 1866. Tekst van het lemma 'Menahem' is op 17 nov. 2017 verwerkt.

Hebreeuws-Nederlands Lexicon; op basis van Strong-coderingen. Onderdeel van de Online Bible, een uitgave van Importantia.