Otto von Gerlach
Otto von Gerlach (1801-1849) was een Duitse protestantse (Lutherse) theoloog en predikant.
Karl Friedrich Otto von Gerlach, zoals hij volledig heette, werd op 12 april 1801 geboren te Berlijn, in het toenmalige Pruisen. Hij studeerde eerst in de rechten en daarna in de godgeleerdheid.
In 1828 begon hij college te geven aan de universiteit van Berlin.
In 1835 werd hij predikant van de nieuwe St. Elisabethkerk in een arbeiderswijk in Berlijn. Daar introduceerde hij een nieuw soort herderlijk-maatschappelijk werk in de huizen van het volk.
In datzelfde jaar van zijn ambtsaantreding trouwde hij op 23 juni met Pauline von Blanckenburg (1804–1887), de zus van zijn schoonzus, de vrouw van Ludwig von Gerlach. Ze kregen tien kinderen, slechts vier bleven leven en zouden hun vader overleven.
Later werd Otto von Gerlach hof- en domprediker te Berlijn (1847) en honorair hoogleraar in de theologie aan de universiteit aldaar (1948).
Hij overleed op 24 oktober 1849 in zijn geboortestad Berlijn.
Van zijn geschriften noemen wij:
- Auswahl aus Luthers Werke (24 delen, 1840—1848)
- Die Heilige Schrift nach Luthers Übersetzung, mit Einleitungen und erklärenden Anmerkungen (6 dln., 1841). Dit is zijn belangrijkste geschrift. Het is ook in het Nederlands vertaald.
- Über den religiösen Zustand der anglikanischen Kirche (1845)
- Die kirchliche Armenpflege, nach Chalmers (1847).
Bronnen
Winkler Prins’ geïllustreerde encyclopedie (1914-1922), deel 8, blz. 100. Hiervan is enige tekst verwerkt op 19 juli 2015.
Otto von Gerlach, in: Encyclopaedia Britannica, geraadpleegd 19 juli 2015.