k
→De Apostolische eeuw (c. 30 - c. 100 n.C.)
(Nieuwe pagina aangemaakt met 'De '''oude kerkgeschiedenis '''is hier de geschiedenis van de Christelijke kerk, of de geschiedenis van de christenheid, vanaf haar ontstaan bij de komst van de H...') |
|||
Regel 26:
70 n.C. Verwoesting van jeruzalem.
81-96 n.C. Domitianus, keizer te Rome.
De geboortedag van de christelijke kerk, de gemeente onze Heer Jezus Christus, is het Joodse Pinksterfeest van ongeveer het jaar 29 na Chr., toen de Heilige Geest werd uitgestort op de discipelen van Christus en de eerste drie duizend toetraden.
Van dag tot dag breidde de jeugdige kerk zich uit. De apostelen predikten het hun toevertrouwde evangelie eerst te Jeruzalem, later in verschillende landen. In de [[Handelingen van de Apostelen|Handelingen der Apostelen]] wordt ons het meest verhaald aangaande de arbeid van de apostel Paulus.
Gedurende deze eerste eeuw heeft zich het Christendom uitgebreid over het gehele Romeinse rijk. Spanje en Brittannië (Engeland) beweren het zelfs van de apostel Paulus ontvangen te hebben. Klein-Azië was het brandpunt der evangelisatie die zich naar Europa, Africa en Azië uitstrekte. De werkzaamheden der '''apostelen '''behalve wat het boek der [[Handelingen van de Apostelen|Handelingen]] meldt, zijn weinig bekend. Overleveringen van welke enigen weinig geloof verdienen, doen Petrus te Rome sterven, Mattheus in Ethiopië (Abyssinië) met de kamerling van Candacé arbeiden, Marcus Egypte evangeliseren, Andreas naar Scythië reizen, Stachys aanstellen als eerste bisschop van Byzantium (Constantinopel) en te Patras in Achaïa de marteldood ondergaan, Filippus van Bethsaïda in Gallië prediken, en te Hiërapolis in Phrygië gedood worden, Bartholomeus naar Indië (anderen zeggen Arabië) reizen en te Albanopolis in Armenië gekruisigd worden, Thomas Didymus, te Edessa in Mesopotamië de Koning Abgar bekeren, naar Arabië, Perzië, Indië ja tot Ceylon toe het evangelie brengen, en de kerken stichten der zogenoemde Christenen van St. Thomas op de kust van Malabaar, Jacobus de zoon van Alpheus in Spanje arbeiden, Judas Thaddeus na Arabië en Mesopotamië geëvangeliseerd te hebben, in Perzië de marteldood ondergaan, Matthias Macedonië en Simon Cananites het noorden van Africa tot arbeidsveld kiezen. Er zijn er die menen dat de Simon zoon van Cleopas die gedood werd in 106, deze Simon de Cananiter geweest is.
| |||