Pamphilus van Caesarea
Pamphilus van Caesarea (late 3e eeuw — 16 febr. 309) was een ouderling in de gemeente van Christus te Caesarea. Hij was de belangrijkste Bijbelkenner van zijn generatie.
Hij wordt ook naar het Grieks genoemd Pamphilos, of gelatiniseerd Pamphilius.
Hij was de vriend en leraar van Eusebius, die een gedetailleerde levensbeschrijving vastlegde in een driedelige Vita die verloren is gegaan.
Hij stierf op 16 febr. 309 als martelaar na veel pijnigingen in de gevangenis[1] door onthoofding, ten tijde van de tiende vervolging der christenen in het Romeinse rijk (303-313)[2].
Bron
Pamphilus van Caesarea, artikel op nl.wikipedia.org, https://nl.wikipedia.org/wiki/Pamphilus_van_Caesarea. Tekst hiervan is verwerkt op 3 dec. 2017.
Voetnoot
- ↑ Adrianus Haemstedius, Historie der martelaren; Die, om de getuigenis der evangelische waarheid, hun bloed gestort hebben van Christus onzen zaligmaker af tot het jaar 1655. (Rotterdam: D. Bolle, 1881) blz. 47.
- ↑ Adrianus Haemstedius, Historie der martelaren; Die, om de getuigenis der evangelische waarheid, hun bloed gestort hebben, van Christus onze Zaligmaker af tot het jaar 1655 (Amsterdam: 1671. Herziene druk 1881), blz. 47. De schrijver dateert zijn dood in 307, in het eerste jaar van de keizer Maxentius.