Perpetua van Carthago: verschil tussen versies

Regel 2:

__TOC__

[[Bestand:American Army chaplains inspecting the ruins of the Roman arena 8d32416v.jpg|thumb|718x718px|Amerikaanse aalmoezeniers van het leger inspecteren de ruïnes van de Romeinse arena in Carthago (Tunesië, 1943), waar christelijke martelaren aan de wilde dieren werden overgeleverd. Op de muur staan de namen van Perpetua en Felicitas.]]

== Geschiedenis ==

[[Bestand:Felicitas en Perpetua (Jacquard Tapestry Collection).jpg|left|thumb|725x725px|Felicitas en Perpetua. Artistieke impressie, detail van een wandkleed.]]

Vivia Perpetua was een jonge vrouw van voorname afkomst, wellicht uit de Noord-Afrikaanse stad Carthago. Haar naam Perpetua betekent 'eeuwig'. Haar vader was een heiden, maar haar moeder en twee broers hadden zich bekeerd tot de Heer Jezus. Perpetua was getrouwd met een man van goede afkomst. Samen hadden zij een kind, dat nog een zuigeling was. Zij en een andere broer van haar waren catechumenen, dat zijn bekeerlingen die onderwezen werden ter voorbereiding op hun doop.

Regel 26:

Regel 25:

== Gedicht van J. Klik ==

Over de martelaressen Perpetua en Felicitas schreef J. Klik het volgende gedicht:

Over de martelaressen Perpetua en Felicitas schreef J. Klik het volgende gedicht (1924):

{| class="wikitable" style="width: 500px; margin-left: 20px;"

| style="padding: 15px;"|

| style="padding: 15px;" |

Septimus Severus, een heidense keizer

Regel 89:

Regel 88:

== Meer informatie ==

Vincent Hunink, Elisabeth van Ketwig Verschuur en Arie Akkermans, ''Eeuwig geluk. De passie van de vroeg-christelijke martelaressen Perpetus en Felicitas & Drie preken van Augustinus''. Meinema, 2004. Pagina's: 88. De tekst van de Passio Perpetuae et Felicitatis is hier opnieuw in het Nederlands vertaald. Verder bevat deze uitgave drie preken van Augustinus, die de kerkleraar heeft gehouden op de feestdag van de martelaressen. Zij zijn voor hem een symbool voor 'eeuwig geluk'. Zie http://www.vincenthunink.nl/perpetua.htm

[[Bestand:American Army chaplains inspecting the ruins of the Roman arena 8d32416v.jpg|thumb|718x718px|Amerikaanse aalmoezeniers van het leger inspecteren de ruïnes van de Romeinse arena in Carthago (Tunesië, 1943), waar christelijke martelaren aan de wilde dieren werden overgeleverd. Op de muur staan de namen van Perpetua en Felicitas.]]Vincent Hunink, Elisabeth van Ketwig Verschuur en Arie Akkermans, ''Eeuwig geluk. De passie van de vroeg-christelijke martelaressen Perpetus en Felicitas & Drie preken van Augustinus''. Meinema, 2004. Pagina's: 88. De tekst van de Passio Perpetuae et Felicitatis is hier opnieuw in het Nederlands vertaald. Verder bevat deze uitgave drie preken van Augustinus, die de kerkleraar heeft gehouden op de feestdag van de martelaressen. Zij zijn voor hem een symbool voor 'eeuwig geluk'. Zie http://www.vincenthunink.nl/perpetua.htm

Jan de Liefde, ''Damaskus en eenige andere verhalen'' (1887), blz. 7v over '[http://www.delpher.nl/nl/boeken/view?identifier=MMUBVU02%3A000006572%3A00023 Perpetua en Felicitas]'.